Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπονέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπονέω διαπονήσω

Structure: δια (Prefix) + πονέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to work out with labour, to get worked out, to be managed, governed
  2. to be much grieved
  3. to work hard, toil constantly, the hardworking, hardy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπονῶ διαπονεῖς διαπονεῖ
Dual διαπονεῖτον διαπονεῖτον
Plural διαπονοῦμεν διαπονεῖτε διαπονοῦσιν*
SubjunctiveSingular διαπονῶ διαπονῇς διαπονῇ
Dual διαπονῆτον διαπονῆτον
Plural διαπονῶμεν διαπονῆτε διαπονῶσιν*
OptativeSingular διαπονοῖμι διαπονοῖς διαπονοῖ
Dual διαπονοῖτον διαπονοίτην
Plural διαπονοῖμεν διαπονοῖτε διαπονοῖεν
ImperativeSingular διαπόνει διαπονείτω
Dual διαπονεῖτον διαπονείτων
Plural διαπονεῖτε διαπονούντων, διαπονείτωσαν
Infinitive διαπονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπονων διαπονουντος διαπονουσα διαπονουσης διαπονουν διαπονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπονοῦμαι διαπονεῖ, διαπονῇ διαπονεῖται
Dual διαπονεῖσθον διαπονεῖσθον
Plural διαπονούμεθα διαπονεῖσθε διαπονοῦνται
SubjunctiveSingular διαπονῶμαι διαπονῇ διαπονῆται
Dual διαπονῆσθον διαπονῆσθον
Plural διαπονώμεθα διαπονῆσθε διαπονῶνται
OptativeSingular διαπονοίμην διαπονοῖο διαπονοῖτο
Dual διαπονοῖσθον διαπονοίσθην
Plural διαπονοίμεθα διαπονοῖσθε διαπονοῖντο
ImperativeSingular διαπονοῦ διαπονείσθω
Dual διαπονεῖσθον διαπονείσθων
Plural διαπονεῖσθε διαπονείσθων, διαπονείσθωσαν
Infinitive διαπονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπονουμενος διαπονουμενου διαπονουμενη διαπονουμενης διαπονουμενον διαπονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπονήσω διαπονήσεις διαπονήσει
Dual διαπονήσετον διαπονήσετον
Plural διαπονήσομεν διαπονήσετε διαπονήσουσιν*
OptativeSingular διαπονήσοιμι διαπονήσοις διαπονήσοι
Dual διαπονήσοιτον διαπονησοίτην
Plural διαπονήσοιμεν διαπονήσοιτε διαπονήσοιεν
Infinitive διαπονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπονησων διαπονησοντος διαπονησουσα διαπονησουσης διαπονησον διαπονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπονήσομαι διαπονήσει, διαπονήσῃ διαπονήσεται
Dual διαπονήσεσθον διαπονήσεσθον
Plural διαπονησόμεθα διαπονήσεσθε διαπονήσονται
OptativeSingular διαπονησοίμην διαπονήσοιο διαπονήσοιτο
Dual διαπονήσοισθον διαπονησοίσθην
Plural διαπονησοίμεθα διαπονήσοισθε διαπονήσοιντο
Infinitive διαπονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπονησομενος διαπονησομενου διαπονησομενη διαπονησομενης διαπονησομενον διαπονησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπόνουν διεπόνεις διεπόνειν*
Dual διεπονεῖτον διεπονείτην
Plural διεπονοῦμεν διεπονεῖτε διεπόνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπονούμην διεπονοῦ διεπονεῖτο
Dual διεπονεῖσθον διεπονείσθην
Plural διεπονούμεθα διεπονεῖσθε διεπονοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐδέ γε ὁπόταν αὖ τἀναντία τοὺσ ἐπαινουμένουσ πόνουσ καὶ φόβουσ καὶ ἀλγηδόνασ καὶ λύπασ μὴ διαπονῇ καρτερῶν ἀλλὰ ὑπείκῃ, τότε οὐ τιμᾷ ὑπείκων· (Plato, Laws, book 5 6:3)

Synonyms

  1. to work out with labour

  2. to be much grieved

  3. to work hard

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION