Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπλέω διαπλεύσομαι

Structure: δια (Prefix) + πλέϝ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sail across, to make, voyage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπλέω διαπλεῖς διαπλεῖ
Dual διαπλεῖτον διαπλεῖτον
Plural διαπλέομεν διαπλεῖτε διαπλέουσιν*
SubjunctiveSingular διαπλέω διαπλῇς διαπλῇ
Dual διαπλῆτον διαπλῆτον
Plural διαπλέωμεν διαπλῆτε διαπλέωσιν*
OptativeSingular διαπλέοιμι διαπλέοις διαπλέοι
Dual διαπλέοιτον διαπλεοίτην
Plural διαπλέοιμεν διαπλέοιτε διαπλέοιεν
ImperativeSingular διαπλεῖ διαπλείτω
Dual διαπλεῖτον διαπλείτων
Plural διαπλεῖτε διαπλεόντων, διαπλείτωσαν
Infinitive διαπλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπλεων διαπλεοντος διαπλεουσα διαπλεουσης διαπλεον διαπλεοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπλέομαι διαπλεῖ, διαπλῇ διαπλεῖται
Dual διαπλεῖσθον διαπλεῖσθον
Plural διαπλεόμεθα διαπλεῖσθε διαπλέονται
SubjunctiveSingular διαπλέωμαι διαπλῇ διαπλῆται
Dual διαπλῆσθον διαπλῆσθον
Plural διαπλεώμεθα διαπλῆσθε διαπλέωνται
OptativeSingular διαπλεοίμην διαπλέοιο διαπλέοιτο
Dual διαπλέοισθον διαπλεοίσθην
Plural διαπλεοίμεθα διαπλέοισθε διαπλέοιντο
ImperativeSingular διαπλέου διαπλείσθω
Dual διαπλεῖσθον διαπλείσθων
Plural διαπλεῖσθε διαπλείσθων, διαπλείσθωσαν
Infinitive διαπλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπλεομενος διαπλεομενου διαπλεομενη διαπλεομενης διαπλεομενον διαπλεομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπλεύσομαι διαπλεύσει, διαπλεύσῃ διαπλεύσεται
Dual διαπλεύσεσθον διαπλεύσεσθον
Plural διαπλευσόμεθα διαπλεύσεσθε διαπλεύσονται
OptativeSingular διαπλευσοίμην διαπλεύσοιο διαπλεύσοιτο
Dual διαπλεύσοισθον διαπλευσοίσθην
Plural διαπλευσοίμεθα διαπλεύσοισθε διαπλεύσοιντο
Infinitive διαπλεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπλευσομενος διαπλευσομενου διαπλευσομενη διαπλευσομενης διαπλευσομενον διαπλευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέπλεον διέπλεις διέπλειν*
Dual διεπλεῖτον διεπλείτην
Plural διεπλέομεν διεπλεῖτε διέπλεον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπλεόμην διεπλέου διεπλεῖτο
Dual διεπλεῖσθον διεπλείσθην
Plural διεπλεόμεθα διεπλεῖσθε διεπλέοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • περὶ δὲ τῶν ἐν Φάσει‧ ἡ χώρη ἐκείνη ἑλώδησ ἐστὶ καὶ θερμὴ καὶ ὑδατεινὴ καὶ δασεῖα, ὄμβροι τε αὐτόθι γίνονται πᾶσαν ὡρ́ην πολλοί τε καὶ ἰσχυροί‧ ἥ τε δίαιτα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐν τοῖσ ἕλεσίν ἐστιν, τά τε οἰκήματα ξύλινα καὶ καλάμινα ἐν τοῖσ ὕδασι μεμηχανημένα‧ ὀλίγῃ τε χρέονται βαδίσει κατὰ τὴν πόλιν καὶ τὸ ἐμπόριον, ἀλλὰ μονοξύλοισ διαπλέουσιν ἄνω καὶ κάτω‧ διώρυγεσ γὰρ πολλαί εἰσι. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xv.2)
  • τοῦ δὲ περίπλου τοῦδε τὸ μὲν Τυρρηνικὸν πέλαγοσ διαπλέουσιν ἐπὶ τὰσ στήλασ τὰσ Ἡρακλείουσ, τὸν δ’ ἑσπέριον καὶ τὸν βόρειον ὠκεανὸν οὐ περῶσιν, ὅτι μὴ πορθμεύεσθαι μόνον ἐπὶ Βρεττανούσ, καὶ τοῦτσ ταῖσ ἀμπώτεσι τοῦ πελάγουσ συμφερόμενοι· (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 1:3)
  • τούτοισ ἐκ Βρεντεσίου διαπλέουσιν αἱ πολλαὶ τῶν νεῶν ὑπὸ χειμῶνοσ διελύθησαν, καὶ τὰσ πρόπλουσ αὐτῶν ἐνέπρησε στρατὸσ ἄλλοσ ἐπιπεμφθεὶσ ἐκ Μιθριδάτου. (Appian, The Foreign Wars, chapter 8 1:7)

Synonyms

  1. to sail across

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION