Sense

1. discourse, conversation
2. manner of speech, language
3. dialect, accent

Examples

• Ἀλέξαρχοσ ὁ τὴν Οὐρανόπολιν κτίσασ διαλέκτουσ ἰδίασ εἰσήνεγκεν, ὀρθροβόαν μὲν τὸν ἀλεκτρυόνα καλέων καὶ βροτοκέρτην τὸν κουρέα καὶ τὴν δραχμὴν ἀργυρίδα, τὴν δὲ χοίνικα ἡμεροτροφίδα καὶ τὸν κήρυκα ἀπύτην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 54 2:2)
• ἐτίμων γοῦν τὴν ῥυθμικὴν ποικιλίαν, καὶ τὰ περὶ τὰσ κρουματικὰσ δὲ διαλέκτουσ τότε ποικιλώτερα ἦν· (Pseudo-Plutarch, De musica, section 21 7:1)
• καὶ οὔτε διαλέκτουσ ὡσ βελτίουσ μεταληπτέον, ἀλλ’ αὐταῖσ ταῖσ ὑπαρχούσαισ κατ’ αὐτοῦ χρηστέον, οὔτε ἄλλο τι κατ’ αὐτοῦ κατηγορητέον, ὡσ τὴν αὐτὴν οὐσίαν ἔχοντοσ τῷ ἰδιώματι τούτῳ‐‐καὶ γὰρ τοῦτο ποιοῦσί τινεσ,‐ἀλλὰ μόνον ᾧ συμπλέκομεν τὸ ἴδιον τοῦτο καὶ παραμετροῦμεν, μάλιστα ἐπιλογιστέον. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 72:3)
• ἐπανιὼν δὲ καὶ παρενεχθεὶσ εἰσ τὴν Αἰθιοπίαν τίνοσ χάριν ἢ τὰσ διαλέκτουσ ἀπεγράφετο, ἢ τὸ ἀκρόπρῳρον ἐπυνθάνετο τῆσ ἁλιάδοσ πόθεν ἐκπέσοι; (Strabo, Geography, book 2, chapter 3 10:18)
• Ἑλλάδοσ μὲν οὖν πολλὰ ἔθνη γεγένηται, τὰ δ’ ἀνωτάτω τοσαῦτα ὅσασ καὶ διαλέκτουσ παρειλήφαμεν τὰσ Ἑλληνίδασ· (Strabo, Geography, Book 8, chapter 1 3:1)

Similar forms

• διάλεκτον (108)
• διαλέκτου (44)
• διαλέκτῳ (35)
• διαλεκτικῆς (24)
• διάλεκτος (18)
• διαλεκτικὴν (18)
• διαλεκτικὴ (13)
• διαλεκτικοὺς (12)
• διαλεκτικὸν (12)
• διαλεκτικῇ (11)
• διαλεκτικοῖς (10)
• διαλεκτικόν (8)
• διαλεκτικῶν (8)
• διαλέκτους (8)
• διαλέκτων (7)
• διαλεκτικὸς (7)
• διαλεκτικός (6)
• διαλεκτικὰς (5)
• διαλεκτικήν (5)
• διαλεκτική (5)
• διαλεκτικοὶ (5)
• διάλεκτόν (5)
• διαλέκτοις (4)
• διαλεκτικούς (3)
• διαλεκτικὰ (3)
• διαλεκτέον (3)
• διαλεκτικοῦ (3)
• διαλεκτικοί (2)
• διάλεκτοι (2)
• διάλεκτός (2)
• διαλεκτικά (2)
• διαλεκτικῶς (2)
• Διαλεκτικαῖς (1)
• διαλεκτικῷ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary