διάλεκτος
Second declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διάλεκτος
διαλέκτου
Structure:
διαλεκτ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- discourse, conversation
- manner of speech, language
- dialect, accent
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- φυλακαὶ γὰρ ἐκ στρατιωτῶν βαρβάρων καὶ ταῖσ διαλέκτοισ διαφόροισ χρωμένων ἐφεστήκασιν, ὥστε μηδένα δύνασθαι δι’ ὁμιλίασ ἢ φιλανθρώπου τινὸσ ἐντεύξεωσ φθεῖραί τινα τῶν ἐπιστατούντων. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 12 3:2)
- σφόδρα γὰρ ἠγωνία μήποτε πολλῶν καὶ ἀσυμφώνων ἐθνῶν ἠθροισμένων ταῖσ διαλέκτοισ ταραχή τισ γένηται κατὰ τὴν παράταξιν. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 52 14:3)
- συνηγορεῖν δ’ ἂν δόξειε τῷ λόγῳ τούτῳ, διότι πᾶσα ἡ πλησίον τοῦ Ἅλυοσ Καππαδοκία ὅση παρατείνει τῇ Παφλαγονίᾳ ταῖσ δυσὶ χρῆται διαλέκτοισ καὶ τοῖσ ὀνόμασι πλεονάζει τοῖσ Παφλαγονικοῖσ, Βάγασ καὶ Βιάσασ καὶ Αἰνιάτησ καὶ Ῥατώτησ καὶ Ζαρδώκησ καὶ Τίβιοσ καὶ Γάσυσ καὶ Ὀλίγασυσ καὶ Μάνησ· (Strabo, Geography, Book 12, chapter 3 43:4)
- ἄλλη δέ τισ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ διαλέκτῳ ἀνεφάνη κακοστομία καὶ οἱο͂ν βαρβαροστομία, εἴ τισ ἑλληνίζων μὴ κατορθοίη, ἀλλ’ οὕτω λέγοι τὰ ὀνόματα ὡσ οἱ βάρβαροι οἱ εἰσαγόμενοι εἰσ τὸν ἑλληνισμὸν οὐκ ἰσχύοντεσ ἀρτιστομεῖν, ὡσ οὐδ’ ἡμεῖσ ἐν ταῖσ ἐκείνων διαλέκτοισ. (Strabo, Geography, Book 14, chapter 2 54:21)
Synonyms
-
discourse
- ὀαριστύς (familiar converse, fond discourse, intercourse)
-
manner of speech
