Sense

1. messenger, courier
2. servant
3. (biblical) minister, deacon

Examples

• ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἡδέωσ γενόμενοσ ὁ βασιλεὺσ εἶπε τῷ Ἀμὰν καὶ Βαζὰν καὶ Θάρᾳ καὶ Βαραζὶ καὶ Ζαθολθὰ καὶ Ἀβαταζὰ καὶ Θαραβά, τοῖσ ἑπτὰ εὐνούχοισ τοῖσ διακόνοισ τοῦ βασιλέωσ Ἀρταξέρξου, (Septuagint, Liber Esther 1:27)
• καὶ εἶπαν οἱ διάκονοι τοῦ βασιλέωσ. ζητηθήτω τῷ βασιλεῖ κοράσια ἄφθορα καλὰ τῷ εἴδει. (Septuagint, Liber Esther 2:2)
• Ο δὲ Κύριοσ ἀπέστησε τὸν ὕπνον ἀπὸ τοῦ βασιλέωσ τὴν νύκτα ἐκείνην, καὶ εἶπε τῷ διακόνῳ αὐτοῦ εἰσφέρειν γράμματα μνημόσυνα τῶν ἡμερῶν ἀναγινώσκειν αὐτῷ. (Septuagint, Liber Esther 6:1)
• εἶπε δὲ ὁ βασιλεύσ. τίνα δόξαν ἢ χάριν ἐποιήσαμεν τῷ Μαρδοχαίῳ̣ καὶ εἶπαν οἱ διάκονοι τοῦ βασιλέωσ. οὐκ ἐποίησασ αὐτῷ οὐδέν. (Septuagint, Liber Esther 6:3)
• καὶ εἶπαν οἱ διάκονοι τοῦ βασιλέωσ. ἰδοὺ Ἀμὰν ἕστηκεν ἐν τῇ αὐλῇ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. καλέσατε αὐτόν. (Septuagint, Liber Esther 6:5)
• ὦ μακάριοσ μὲν δῆμοσ, εὐδαίμων δ’ ἐγώ, αὐτή τέ μοι δέσποινα μακαριωτάτη, ὑμεῖσ θ’ ὅσαι παρέστατ’ ἐπὶ ταῖσιν θύραισ οἱ γείτονέσ τε πάντεσ οἵ τε δημόται, ἐγώ τε πρὸσ τούτοισιν ἡ διάκονοσ, ἥτισ μεμύρισμαι τὴν κεφαλὴν μυρώμασιν, ἀγαθοῖσιν ὦ Ζεῦ· (Aristophanes, Ecclesiazusae, Episode1)
• διάκονοσ γὰρ ὁ κομίσασ ἦν. (Lucian, Dialogi mortuorum, 6:2)
• "ἐν δὲ τῇ Λακεδαίμονι τοῖσ εἰσιοῦσιν εἰσ τὸ φιδίτιον μετὰ δεῖπνον τὸ καλούμενον ἀίκλον εἰσφέρουσιν ἄρτουσ ἐν ἀρριχίδι καὶ κρέασ ἑκάστῳ, καὶ τῷ νέμοντι τὰσ μοίρασ ἀκολουθῶν ὁ διάκονοσ κηρύττει τὸ ἀίκλον προστιθεὶσ τοῦ πέμψαντοσ τὴν ὀνομασίαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 16 5:2)
• ὧν ὁ μὲν ἁπλούστεροσ οὐκ οἰέται δεῖν οὐδ’ ἀξιοῖ σύμβουλοσ εἶναι πραγμάτων τηλικούτων ἀλλ’ ὑπουργὸσ καὶ διάκονοσ, ὁ δὲ πανουργότεροσ ἔστη μὲν ἐν τῷ συνδιαπορεῖν καὶ τὰσ ὀφρῦσ συνάγειν καὶ συνδιανεύειν τῷ προσώπῳ, λέγει δ’ οὐδέν· (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 22 12:1)
• προσκείσομαι διάκονοσ καὶ ἀκόλουθοσ ἐκείνῳ, συνορμῶ, συνορέγομαι, ἁπλῶσ συνθέλω. (Epictetus, Works, book 4, 20:4)

Similar forms

• διακονίαν (34)
• διακονίας (31)
• διακονεῖν (29)
• διάκονον (29)
• διακόνους (29)
• διάκονος (22)
• διάκονοι (21)
• διακόνων (20)
• διακόνοις (15)
• διακόνου (15)
• διακονῶν (11)
• διακονία (11)
• διακονῆσαι (8)
• διακόνῳ (7)
• διακονίᾳ (6)
• διακονοῦσι (4)
• διακονίαις (4)
• διακονικὰς (3)
• διάκονός (3)
• διακονεῖται (3)
• διακονήματα (3)
• διάκονοί (3)
• διακονῇ (2)
• διακονήσων (2)
• διακόνιον (2)
• διακονήσει (2)
• διάκονόν (2)
• διακονέεται (2)
• διάκονε (2)
• διακονοῦσαν (2)
• διακονήσειν (2)
• διακονῶ (2)
• διακονεῖ (2)
• διακονικὴν (2)
• διακονοῦσαι (1)
• διακονικὸς (1)
• διακονοῦντι (1)
• διακονῇς (1)
• διακονικὴ (1)
• διακονοῦμαι (1)
• διακονήσεις (1)
• διακονικὰ (1)
• διακονικῶς (1)
• διακονοῦσα (1)
• διακόνει (1)
• διακονικὸν (1)
• διακονοῦν (1)
• διακονοῦσιν (1)
• διακονική (1)
• διακονιῶν (1)
• διακονῶσιν (1)
• διακονεῖς (1)
• διακονικῶν (1)
• διακόνησαί (1)
• διακονίαι (1)
• διακονοῦμεν (1)
• διακονοῦσί (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary