Ancient Greek-English Dictionary Language

διαιρετός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διαιρετός διαιρετή διαιρετόν

Structure: διαιρετ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: diaire/w

Sense

  1. divided, separated, distributed
  2. distinguishable

Examples

  • ἀλλὰ μὴν καὶ εἰ μᾶλλόν γε ἀρχοειδὲσ τὸ ἕν ἐστιν, ἓν δὲ τὸ ἀδιαίρετον, ἀδιαίρετον δὲ ἅπαν ἢ κατὰ τὸ ποσὸν ἢ κατ’ εἶδοσ, πρότερον δὲ τὸ κατ’ εἶδοσ, τὰ δὲ γένη διαιρετὰ εἰσ εἴδη, μᾶλλον ἂν ἓν τὸ ἔσχατον εἰή κατηγορούμενον· (Aristotle, Metaphysics, Book 3 83:1)
  • καὶ γὰρ ταῦτα πόσ’ ἄττα λέγεται καὶ συνεχῆ τῷ ἐκεῖνα διαιρετὰ εἶναι ὧν ἐστὶ ταῦτα πάθη. (Aristotle, Metaphysics, Book 5 162:3)
  • ἀλλ’ ὅσα διαιρετά, ἐν τούτοισ λέγεται, ἕνα μὲν τρόπον ἐὰν ᾖ πλῆθοσ ἔχον ὑπεροχὴν ἢ ἁπλῶσ ἢ πρόσ τι καὶ τὸ ὀλίγον ὡσαύτωσ πλῆθοσ ἔχον ἔλλειψιν, τὸ δὲ ὡσ ἀριθμόσ, ὃ καὶ ἀντίκειται τῷ ἑνὶ μόνον. (Aristotle, Metaphysics, Book 10 94:2)
  • δὲ τοιαῦτα οἱᾶ ἔχειν μέγεθοσ ἢ εἶναι διαιρετά, δῆλον ὅτι ἐνδέχεται καὶ περὶ τῶν αἰσθητῶν μεγεθῶν εἶναι καὶ λόγουσ καὶ ἀποδείξεισ, μὴ ᾗ δὲ αἰσθητὰ ἀλλ’ ᾗ τοιαδί. (Aristotle, Metaphysics, Book 13 38:1)
  • καὶ οὐκ ἀνάγκη διὰ ταῦτα ἢ κεχωρισμένον τι εἶναι κινούμενον τῶν αἰσθητῶν ἢ ἐν τούτοισ τινὰ φύσιν εἶναι ἀφωρισμένην, οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν κινουμένων ἔσονται λόγοι καὶ ἐπιστῆμαι, οὐχ ᾗ κινούμενα δὲ ἀλλ’ ᾗ σώματα μόνον, καὶ πάλιν ᾗ ἐπίπεδα μόνον καὶ ᾗ μήκη μόνον, καὶ ᾗ διαιρετὰ καὶ ᾗ ἀδιαίρετα ἔχοντα δὲ θέσιν καὶ ᾗ ἀδιαίρετα μόνον, ὥστ’ ἐπεὶ ἁπλῶσ λέγειν ἀληθὲσ μὴ μόνον τὰ χωριστὰ εἶναι ἀλλὰ καὶ τὰ μὴ χωριστά οἱο͂ν κινούμενα εἶναι, καὶ τὰ μαθηματικὰ ὅτι ἔστιν ἁπλῶσ ἀληθὲσ εἰπεῖν, καὶ τοιαῦτά γε οἱᾶ λέγουσιν. (Aristotle, Metaphysics, Book 13 39:1)

Synonyms

  1. divided

  2. distinguishable

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION