Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφεύγω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαφεύγω διαφεύξομαι

Structure: δια (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flee through, get away from, escape, to escape, it is, too late
  2. to escape one, escape one's notice or memory

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφεύγω διαφεύγεις διαφεύγει
Dual διαφεύγετον διαφεύγετον
Plural διαφεύγομεν διαφεύγετε διαφεύγουσιν*
SubjunctiveSingular διαφεύγω διαφεύγῃς διαφεύγῃ
Dual διαφεύγητον διαφεύγητον
Plural διαφεύγωμεν διαφεύγητε διαφεύγωσιν*
OptativeSingular διαφεύγοιμι διαφεύγοις διαφεύγοι
Dual διαφεύγοιτον διαφευγοίτην
Plural διαφεύγοιμεν διαφεύγοιτε διαφεύγοιεν
ImperativeSingular διαφεύγε διαφευγέτω
Dual διαφεύγετον διαφευγέτων
Plural διαφεύγετε διαφευγόντων, διαφευγέτωσαν
Infinitive διαφεύγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφευγων διαφευγοντος διαφευγουσα διαφευγουσης διαφευγον διαφευγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφεύγομαι διαφεύγει, διαφεύγῃ διαφεύγεται
Dual διαφεύγεσθον διαφεύγεσθον
Plural διαφευγόμεθα διαφεύγεσθε διαφεύγονται
SubjunctiveSingular διαφεύγωμαι διαφεύγῃ διαφεύγηται
Dual διαφεύγησθον διαφεύγησθον
Plural διαφευγώμεθα διαφεύγησθε διαφεύγωνται
OptativeSingular διαφευγοίμην διαφεύγοιο διαφεύγοιτο
Dual διαφεύγοισθον διαφευγοίσθην
Plural διαφευγοίμεθα διαφεύγοισθε διαφεύγοιντο
ImperativeSingular διαφεύγου διαφευγέσθω
Dual διαφεύγεσθον διαφευγέσθων
Plural διαφεύγεσθε διαφευγέσθων, διαφευγέσθωσαν
Infinitive διαφεύγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφευγομενος διαφευγομενου διαφευγομενη διαφευγομενης διαφευγομενον διαφευγομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μάρτυσ ψευδὴσ οὐκ ἀτιμώρητοσ ἔσται, ὁ δὲ ἐγκαλῶν ἀδίκωσ οὐ διαφεύξεται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 19:3)
  • καὶ σείσω πόλεισ κατοικουμένασ καὶ τὴν οἰκουμένην ὅλην καταλήψομαι τῇ χειρὶ ὡσ νοσσιὰν καὶ ὡσ καταλελειμμένα ὠὰ ἀρῶ, καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ διαφεύξεταί με ἢ ἀντείπῃ μοι. (Septuagint, Liber Isaiae 10:14)
  • ταχὺ μέντοι τὸν φθόνον τοῦτον καὶ τὰ μίση καὶ τὰσ διαβολὰσ ἀπεσκέδασε τοῦ Μαρίου καὶ μετέστησεν ὁ κατασχὼν τὴν Ἰταλίαν ἀπὸ τῆσ ἑσπέρασ κίνδυνοσ, ἅμα τῷ πρῶτον ἐν χρείᾳ μεγάλου στρατηγοῦ γενέσθαι καὶ περισκέψασθαι τὴν πόλιν ᾧ χρωμένη κυβερνήτῃ διαφεύξεται κλύδωνα πολέμου τοσοῦτον, οὐδενὸσ ἀνασχομένου τῶν ἀπὸ γένουσ μεγάλων ἢ πλουσίων οἴκων ἐπὶ τὰσ ὑπατικὰσ κατιόντων ἀρχαιρεσίασ, ἀλλ’ ἀπόντα τὸν Μάριον ἀναγορευσάντων. (Plutarch, Caius Marius, chapter 11 1:1)
  • ἢ τὸ κακόηθεσ καὶ ἀνελεύθερον καὶ ἄπιστον ἀεί τισι διαβολαῖσ καὶ προαισθήσεσι δριμὺ καὶ ψοφοδεὲσ ποιῶν καὶ ὕποπτον οὐ διαφεύξεται τοὺσ προσέχοντασ. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 20 5:1)
  • ἂν δ’ ἄρ’ ἅπαντά τισ ἐκφύγῃ, ἀλλὰ τούσ γ’ οὐδένα βουλομένουσ εἶναι τοιοῦτον οὐ διαφεύξεται. (Demosthenes, Speeches 11-20, 297:1)

Synonyms

  1. to flee through

  2. to escape one

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION