Hellas Alive Dictionary - διαφευγω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διαφεύγω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαφεύγω διαφεύξομαι

Structure: δια (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to flee through, get away from, escape, to escape, it is, too late
to escape one, escape one's notice or memory

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαφεύγω	διαφεύγεις	διαφεύγει
	Dual		διαφεύγετον	διαφεύγετον
	Plural	διαφεύγομεν	διαφεύγετε	διαφεύγουσιν*
Subjunctive	Singular	διαφεύγω	διαφεύγῃς	διαφεύγῃ
	Dual		διαφεύγητον	διαφεύγητον
	Plural	διαφεύγωμεν	διαφεύγητε	διαφεύγωσιν*
Optative	Singular	διαφεύγοιμι	διαφεύγοις	διαφεύγοι
	Dual		διαφεύγοιτον	διαφευγοίτην
	Plural	διαφεύγοιμεν	διαφεύγοιτε	διαφεύγοιεν
Imperative	Singular		διαφεύγε	διαφευγέτω
	Dual		διαφεύγετον	διαφευγέτων
	Plural		διαφεύγετε	διαφευγόντων, διαφευγέτωσαν
Infinitive		διαφεύγειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαφευγων διαφευγοντος	διαφευγουσα διαφευγουσης	διαφευγον διαφευγοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαφεύγομαι	διαφεύγει, διαφεύγῃ	διαφεύγεται
	Dual		διαφεύγεσθον	διαφεύγεσθον
	Plural	διαφευγόμεθα	διαφεύγεσθε	διαφεύγονται
Subjunctive	Singular	διαφεύγωμαι	διαφεύγῃ	διαφεύγηται
	Dual		διαφεύγησθον	διαφεύγησθον
	Plural	διαφευγώμεθα	διαφεύγησθε	διαφεύγωνται
Optative	Singular	διαφευγοίμην	διαφεύγοιο	διαφεύγοιτο
	Dual		διαφεύγοισθον	διαφευγοίσθην
	Plural	διαφευγοίμεθα	διαφεύγοισθε	διαφεύγοιντο
Imperative	Singular		διαφεύγου	διαφευγέσθω
	Dual		διαφεύγεσθον	διαφευγέσθων
	Plural		διαφεύγεσθε	διαφευγέσθων, διαφευγέσθωσαν
Infinitive		διαφεύγεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαφευγομενος διαφευγομενου	διαφευγομενη διαφευγομενης	διαφευγομενον διαφευγομενου

Future tense

Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαφεύξομαι	διαφεύξει, διαφεύξῃ	διαφεύξεται
	Dual		διαφεύξεσθον	διαφεύξεσθον
	Plural	διαφευξόμεθα	διαφεύξεσθε	διαφεύξονται
Optative	Singular	διαφευξοίμην	διαφεύξοιο	διαφεύξοιτο
	Dual		διαφεύξοισθον	διαφευξοίσθην
	Plural	διαφευξοίμεθα	διαφεύξοισθε	διαφεύξοιντο
Infinitive		διαφεύξεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαφευξομενος διαφευξομενου	διαφευξομενη διαφευξομενης	διαφευξομενον διαφευξομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διέφευγον	διέφευγες	διέφευγεν*
	Dual		διεφεύγετον	διεφευγέτην
	Plural	διεφεύγομεν	διεφεύγετε	διέφευγον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διεφευγόμην	διεφεύγου	διεφεύγετο
	Dual		διεφεύγεσθον	διεφευγέσθην
	Plural	διεφευγόμεθα	διεφεύγεσθε	διεφεύγοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

κτείναντι δὲ εἶναι σωτηρίασ ἀφορμὴν πρῶτον μὲν Ἀρχέλαον ὄντα κηδεστήν, πρὸσ ὃν διαφεύξεσθαι ῥᾳδίωσ, ἔπειτα Καίσαρα μέχρι νῦν ἀγνοοῦντα τὸν Ἡρώδου τρόπον· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 737:2)
πείρᾳ δὲ πρότερον ἐβούλοντο τὰσ ὑπὲρ τοῦ διαφεύξεσθαι τὴν πολιορκίαν ἐλπίδασ ἐλέγξαι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 222:1)
καθόλου μὲν γὰρ ἀνεξέλεγκτον ἀπόφασιν εἰσηγούμενοι, καὶ τὴν ἀοίκητον χώραν μεταξὺ τιθέμενοι, ταύτῃ διαφεύξεσθαι τοὺσ ἀκριβεῖσ ἐλέγχουσ νομίζουσι· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 40 5:3)
Κεφηρίτασ δὲ καὶ Καριαθιαριμίτασ γείτονασ ὄντασ αὐτοῖσ ἐπὶ συμμαχίαν παρεκάλουν, οὐδ’ αὐτοὺσ διαφεύξεσθαι τὸν κίνδυνον λέγοντεσ, εἰ φθάσαιεν αὐτοὶ ληφθέντεσ ὑπὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν, συνασπίσαντασ δὲ αὐτοῖσ διέγνωσαν διαδρᾶναι τὴν δύναμιν αὐτῶν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 5 67:1)
οἱ δὲ ὁμολογεῖν αὑτοὺσ Χαναναίουσ ἐπισφαλὲσ ἡγούμενοι, διαφεύξεσθαι τὸν διὰ τοῦτο κίνδυνον ὑπολαμβάνοντεσ, εἰ λέγοιεν αὑτοὺσ μὴ προσήκειν κατὰ μηδὲν Χαναναίοισ ἀλλὰ πορρωτάτω τούτων κατοικεῖν, ἥκειν τε κατὰ πύστιν τῆσ ἀρετῆσ αὐτοῦ πολλὴν ἀνύσαντεσ ὁδὸν ἔφασκον καὶ τεκμήριον τοῦ λόγου τούτου τὸ σχῆμα ὑπεδείκνυον· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 5 69:1)

Synonyms

to flee through
- ἀποφεύγω (to flee from, escape, to get safe away)
to escape one
- διαλανθάνω (to escape notice, to escape the notice of)
- λανθάνω ( to escape notice )
- παραλανθάνω (to escape the notice of)
- λανθάνω ( escape a person's notice)

ἀκροτελεύτιον (the fag-end)
ἐκκλησιάζω (to hold an assembly)
πυλουρός ()
ἄγυρις (a gathering)
ἀφωνίᾱ (speechlessness)
ἐπιμένω (to stay on)
καθεκτός (to be held back or checked)
ψευδοφίλιππος (a false Philip)
ἀνθέμιον (with flowers)
ἀποτίνω (to pay back)
προσόδιος (belonging to or used in processions)
οἰνοποτάζω (to drink wine)
ἁρματήλατος (driven round by a wheel)
ἀδελφοκτόνος (murdering a brother or sister)
κρησφύγετον (a place of refuge)
ψυχαγωγός (leading souls to the nether world)
σεσοφισμένως (cunningly)
πυρέσσω (I am feverish)
πρόσταξις (posting of additional troops on the wings of a phalanx)
κουφόνους (light-minded)
διαλανθάνω (to escape notice)
ἐπίσχεσις (a checking)
σπινθήρ (a spark)
ἀνοιστέος (one must report)
κατεναντίον (over against)
ἀποκνητέος ()
προσπλέω (to sail towards or against)
ἐκκρούω (to knock out)
ἐπαγγέλλω (to tell)
ἐμπέραμος (skilled in the use of)

Derived

ἀναφεύγω (to flee up, to escape, to disappear gradually)
ἀποπροφεύγω (to flee away from)
ἀποφεύγω (to flee from, escape, to get safe away)
ἐκπροφεύγω (to flee away from)
ἐκφεύγω (to flee out or away, escape, to be acquitted)
ἐμφεύγω (to fly in or into)
καταφεύγω (to flee for refuge, to flee for refuge, to flee and take refuge)
παραφεύγω (to flee close past or beyond)
περιφεύγω (to flee from, escape from, mocks)
προκαταφεύγω (to escape to a place of safety before)
προσφεύγω (to flee for refuge to)
προφεύγω (to flee forwards, flee away, to flee from)
συμφεύγω (to flee along with, to be banished along with or together, shared in)
ὑπεκφεύγω (to flee away or escape secretly, to escape from)
ὑποφεύγω (to flee from under, shun, to withdraw from)
φεύγω (to flee)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διαφεύγω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to flee through

to escape one

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

διαφεύγω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to flee through

to escape one

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어