뜻

1. 목우자, 소 치는 사람, 목동

1. A person who tends cattle: cowherd
2. A follower of Dionysus

예문

• χαῖρε, ὦ βουκόλε. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 6:6)

  (루키아노스, Dearum judicium, (no name) 6:6)

• βουκόλε, τὰν ἀγέλαν πόρρω νέμε, μή σε Περικλῆσ ὁ κλέπτησ αὐταῖσ βουσὶ συνεξελάσῃ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1781)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1781)

• βουκόλε, πρὸσ τῶ Πανόσ, ὁ φήγινοσ, εἰπέ, κολοσσὸσ οὗτοσ, ὅτῳ σπένδεισ τὸ γλάγοσ, ἔστι τίνοσ; (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2371)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2371)

• βουκόλε, κεντήσασ εἰσ ἀγέλην μ’ ἄπαγε. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 7132)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 7132)

• βουκόλε, τὰν ἀγέλαν πόρρω νέμε, μὴ τὸ Μύρωνοσ βοίδιον ὡσ ἔμπνουν βουσὶ συνεξελάσῃσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 7151)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 7151)

유사 형태

• βουκόλος (49)
• βουκόλον (31)
• βουκόλια (22)
• βουκολικᾶς (21)
• βουκόλων (20)
• βουκόλοι (16)
• βουκόλου (15)
• βουκολίων (13)
• βουκόλους (10)
• βουκόλε (8)
• Βουκόλιον (6)
• βουκόλοις (6)
• βουκόλῳ (6)
• βουκολέοντι (5)
• βουκολέοντο (3)
• βουκολίοις (3)
• βουκολέοντα (3)
• βουκολεῖν (3)
• βουκολίας (3)
• Βουκολιδῶν (2)
• Βουκολίωνος (2)
• βουκολικὸν (2)
• βουκολικοὺς (2)
• Βουκολίωνι (2)
• βουκολεῖς (2)
• βουκολέων (2)
• βουκολίοισι (2)
• βουκολίδα (2)
• Βουκολίωνα (2)
• βουκόλι (2)
• βουκολίου (2)
• βουκόλ (1)
• βουκολίαι (1)
• βουκολοῦντι (1)
• βουκολεῖτε (1)
• βουκολιάζευ (1)
• βουκολῶν (1)
• βουκολεῖ (1)
• βουκολήσεως (1)
• Βουκολιανὸς (1)
• [βουκολικάν (1)
• βουκόλιαί (1)
• Βουκολίδαο (1)
• βουκόλἰ (1)
• [Βουκολιάζεο (1)
• βουκολικῆς (1)
• βουκολισμός (1)
• Βουκολιανόν (1)
• Βουκολικαὶ (1)
• βουκολιαξῇ (1)
• βουκολικὸς (1)
• βουκό]λος (1)
• βουκόλοισιν (1)
• βουκολῶ (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록