βασιλεύω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
βασιλεύω
Structure:
βασιλεύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to be king, to rule, reign as king
- to enjoy as absolute master
- (absolute) to live right royally
- (causal) to appoint as king
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ παρεισέδυ πρῶτον εἰσ τὴν πόλιν ἀργύρου καὶ χρυσοῦ ζῆλοσ, καὶ συνηκολούθησε τοῦ πλούτου τῇ μὲν κτήσει πλεονεξία καὶ μικρολογία τῇ δὲ χρήσει καὶ ἀπολαύσει τρυφὴ καὶ μαλακία καὶ πολυτέλεια, τῶν πλείστων ἐξέπεσεν ἡ Σπάρτη καλῶν, καὶ ταπεινὰ πράττουσα παρ’ ἀξίαν διετέλει μέχρι τῶν χρόνων ἐκείνων ἐν οἷσ Ἆγισ καὶ Λεωνίδασ ἐβασίλευον, Ἆγισ μὲν Εὐρυπωντίδησ καὶ Εὐδαμίδα παῖσ, ἕκτοσ ἀπὸ Ἀγησιλάου τοῦ διαβάντοσ εἰσ τὴν Ἀσίαν καὶ μέγιστον Ἑλλήνων δυνηθέντοσ· (Plutarch, Agis, chapter 3 1:1)
- "εἰ μὴ βελτίων ὑμῶν ἤμην, ἐβασίλευον. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 1 1:1)
- "εἰ μὴ βελτίων ὑμῶν ἤμην, ἐβασίλευον. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 1 2:1)
- τῶν ἀναμιχθέντων Δωριεῦσιν Ἡρακλειδῶν καὶ κατελθόντων εἰσ Πελοπόννησον πολὺ μὲν ἐν Σπάρτῃ καὶ λαμπρὸν ἤνθησε γένοσ, οὐ παντὶ δὲ αὐτῶν τῆσ βασιλικῆσ μετῆν διαδοχῆσ, ἀλλ’ ἐβασίλευον ἐκ δυεῖν οἴκων μόνον Εὐρυπωντίδαι καὶ Ἀγιάδαι προσαγορευόμενοι, τοῖσ δὲ ἄλλοισ οὐδὲν ἑτέρου πλέον ἔχειν ἐν τῇ πολιτείᾳ διὰ τὴν εὐγένειαν ὑπῆρχεν, αἱ δὲ ἀπ’ ἀρετῆσ τιμαὶ πᾶσι προὔκειντο τοῖσ δυναμένοισ. (Plutarch, , chapter 24 3:2)
- οὗτοι τέωσ μὲν ἐν Ἀρκαδίᾳ παραλαβόντεσ τὴν Ἄτλαντοσ δυναστείαν ἐβασίλευον, ἔπειτα κατακλυσμοῦ γενομένου μεγάλου περὶ τὴν Ἀρκαδίαν τὰ μὲν πεδία ἐξελιμνώθη καὶ πολλοῦ χρόνου γεωργεῖσθαι ἀδύνατα ἦν, οἱ δὲ ἄνθρωποι ᾡ̓́κουν γὰρ ἀνὰ τὰ ὄρη γλίσχρωσ ποριζόμενοι τὰσ τροφάσ’ συμφρονήσαντεσ ὡσ οὐχ ἱκανὴ βόσκειν ἔσται πάντασ ἡ περιοῦσα γῆ νέμονται σφᾶσ αὐτοὺσ διχῇ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 61 3:2)
Synonyms
-
to be king
-
to appoint as king
