Septuagint, Liber Deuteronomii 9:

(70인역 성경, 신명기 9:)

ΑΚΟΥΕ, Ἰσραήλ. σὺ διαβαίνεισ σήμερον τὸν Ἰορδάνην εἰσελθεῖν κληρονομῆσαι ἔθνη μεγάλα καὶ ἰσχυρότερα μᾶλλον ἢ ὑμεῖσ, πόλεισ μεγάλασ καὶ τειχήρεισ ἕωσ τοῦ οὐρανοῦ, λαὸν μέγαν καὶ πολὺν καὶ εὐμήκη, υἱοὺσ Ἐνάκ, οὓσ σὺ οἶσθα καὶ σὺ ἀκήκοασ. τίσ ἀντιστήσεται κατὰ πρόσωπον υἱῶν Ἐνάκ̣ καὶ γνώσῃ σήμερον, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, οὗτοσ προπορεύσεται πρὸ προσώπου σου. πῦρ καταναλίσκον ἐστίν. οὗτοσ ἐξολοθρεύσει αὐτούσ, καὶ οὗτοσ ἀποστρέψει αὐτοὺσ ἀπὸ προσώπου σου, καὶ ἀπολεῖ αὐτοὺσ ἐν τάχει, καθάπερ εἶπέ σοι Κύριοσ. μὴ εἴπῃσ ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἐν τῷ ἐξαναλῶσαι Κύριον τὸν Θεόν σου τὰ ἔθνη ταῦτα πρὸ προσώπου σου λέγων. διὰ τὰσ δικαιοσύνασ μου εἰσήγαγέ με Κύριοσ κληρονομῆσαι τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν ταύτην. οὐχὶ διὰ τὴν δικαιοσύνην σου, οὐδὲ διὰ τὴν ὁσιότητα τῆσ καρδίασ σου σὺ εἰσπορεύῃ κληρονομῆσαι τὴν γῆν αὐτῶν, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀσέβειαν τῶν ἐθνῶν τούτων Κύριοσ ἐξολοθρεύσει αὐτοὺσ ἀπὸ προσώπου σου καὶ ἵνα στήσῃ τὴν διαθήκην αὐτοῦ, ἣν ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν, τῷ Ἁβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ Ἰακώβ. καὶ γνώσῃ σήμερον ὅτι οὐχὶ διὰ τὰσ δικαιοσύνασ σου Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν ταύτην κληρονομῆσαι, ὅτι λαὸσ σκληροτράχηλοσ εἶ. μνήσθητι, μὴ ἐπιλάθῃ ὅσα παρώξυνασ Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν τῇ ἐρήμῳ. ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ ἐξήλθετε ἐξ Αἰγύπτου ἕωσ ἤλθετε εἰσ τὸν τόπον τοῦτον, ἀπειθοῦντεσ διετελεῖτε τὰ πρὸσ Κύριον. καὶ ἐν Χωρὴβ παρωξύνατε Κύριον, καὶ ἐθυμώθη Κύριοσ ἐφ̓ ὑμῖν ἐξολοθρεῦσαι ὑμᾶσ, ἀναβαίνοντόσ μου εἰσ τὸ ὄροσ λαβεῖν τὰσ πλάκασ τὰσ λιθίνασ, πλάκασ διαθήκησ, ἃσ διέθετο Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ. καὶ κατεγινόμην ἐν τῷ ὄρει τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ. ἄρτον οὐκ ἔφαγον καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιον. καὶ ἔδωκέ μοι Κύριοσ τὰσ δύο πλάκασ τὰσ λιθίνασ γεγραμμένασ ἐν τῷ δακτύλῳ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπ̓ αὐταῖσ ἐγέγραπτο πάντεσ οἱ λόγοι, οὓσ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ ἐν τῷ ὄρει ἡμέρᾳ ἐκκλησίασ. καὶ ἐγένετο διὰ τεσσαράκοντα ἡμερῶν καὶ διὰ τεσσαράκοντα νυκτῶν ἔδωκε Κύριοσ ἐμοὶ τὰσ δύο πλάκασ τὰσ λιθίνασ, πλάκασ διαθήκησ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἀνάστηθι, κατάβηθι τὸ τάχοσ ἐντεῦθεν, ὅτι ἠνόμησεν ὁ λαόσ σου, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. παρέβησαν ταχὺ ἐκ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ ἐνετείλω αὐτοῖσ. καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖσ χώνευμα. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με λέγων. λελάληκα πρόσ σε ἅπαξ καὶ δὶσ λέγων. ἑώρακα τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ ἰδοὺ λαὸσ σκληροτράχηλόσ ἐστι. καὶ νῦν ἔασόν με ἐξολοθρεῦσαι αὐτούσ, καὶ ἐξαλείψω τὸ ὄνομα αὐτῶν ὑποκάτωθεν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ποιήσω σε εἰσ ἔθνοσ μέγα καὶ ἰσχυρὸν καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦτο. καὶ ἐπιστρέψασ κατέβην ἐκ τοῦ ὄρουσ, καὶ τὸ ὄροσ ἐκαίετο πυρὶ ἕωσ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δύο πλάκεσ τῶν μαρτυρίων ἐπὶ ταῖσ δυσὶ χερσί μου. καὶ ἰδὼν ὅτι ἡμάρτετε ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ ἐποιήσατε ὑμῖν αὐτοῖσ χωνευτὸν καὶ παρέβητε ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ ἐνετείλατο Κύριοσ ὑμῖν ποιεῖν, καὶ ἐπιλαβόμενοσ τῶν δύο πλακῶν ἔρριψα αὐτὰσ ἀπὸ τῶν δύο χειρῶν μου, καὶ συνέτριψα ἐναντίον ὑμῶν. καὶ ἐδεήθην ἐναντίον Κυρίου δεύτερον καθάπερ καὶ τὸ πρότερον τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ, ἄρτον οὐκ ἔφαγον καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιον, περὶ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν ὑμῶν, ὧν ἡμάρτετε ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ παροξῦναι αὐτόν. καὶ ἔκφοβόσ εἰμι διὰ τὸν θυμὸν καὶ τὴν ὀργήν, ὅτι παρωξύνθη Κύριοσ ἐφ̓ ὑμῖν τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ὑμᾶσ καὶ εἰσήκουσε Κύριοσ ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ. καὶ ἐπὶ Ἀαρὼν ἐθυμώθη ἐξολοθρεῦσαι αὐτόν, καὶ ηὐξάμην καὶ περὶ Ἀαρὼν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ. καὶ τὴν ἁμαρτίαν ὑμῶν, ἣν ἐποιήσατε, τὸν μόσχον, ἔλαβον αὐτὸν καὶ κατέκαυσα αὐτὸν ἐν πυρὶ καὶ συνέκοψα αὐτὸν καταλέσασ σφόδρα, ἕωσ οὗ ἐγένετο λεπτόν. καὶ ἐγένετο ὡσεὶ κονιορτόσ, καὶ ἔρριψα τὸν κονιορτὸν εἰσ τὸν χειμάρρουν τὸν καταβαίνοντα ἐκ τοῦ ὄρουσ. καὶ ἐν τῷ Ἐμπυρισμῷ καὶ ἐν τῷ Πειρασμῷ, καὶ ἐν τοῖσ Μνήμασι τῆσ ἐπιθυμίασ παροξύναντεσ ἦτε Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν. καὶ ὅτε ἐξαπέστειλεν ὑμᾶσ Κύριοσ ἐκ Κάδησ Βαρνὴ λέγων. ἀνάβητε καὶ κληρονομήσατε τὴν γῆν, ἣν δίδωμι ὑμῖν, καὶ ἠπειθήσατε τῷ ρήματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ καὶ οὐκ εἰσηκούσατε τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ. ἀπειθοῦντεσ ἦτε τὰ πρὸσ Κύριον ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ, ἧσ ἐγνώσθη ὑμῖν. καὶ ἐδεήθην ἔναντι Κυρίου τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ, ὅσασ ἐδεήθην. εἶπε γὰρ Κύριοσ ἐξολοθρεῦσαι ὑμᾶσ. καὶ ηὐξάμην πρὸσ τὸν Θεὸν καὶ εἶπα. Κύριε βασιλεῦ τῶν θεῶν, μὴ ἐξολοθρεύσῃσ τὸν λαόν σου καὶ τὴν μερίδα σου, ἣν ἐλυτρώσω, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν τῇ ἰσχύϊ σου τῇ μεγάλῃ καὶ ἐν τῇ χειρί σου τῇ κραταιᾷ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ. μνήσθητι Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν θεραπόντων σου, οἷσ ὤμοσασ κατὰ σεαυτοῦ. μὴ ἐπιβλέψῃσ ἐπὶ τὴν σκληρότητα τοῦ λαοῦ τούτου καὶ τὰ ἀσεβήματα, καὶ τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν, μὴ εἴπωσιν οἱ κατοικοῦντεσ τὴν γῆν, ὅθεν ἐξήγαγεσ ἡμᾶσ ἐκεῖθεν, λέγοντεσ. παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι Κύριον εἰσαγαγεῖν αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν εἶπεν αὐτοῖσ, καὶ παρὰ τὸ μισῆσαι αὐτοὺσ ἐξήγαγεν αὐτοὺσ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἀποκτεῖναι αὐτούσ. καὶ οὗτοι λαόσ σου καὶ κλῆρόσ σου, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν τῇ ἰσχύϊ σου τῇ μεγάλῃ καὶ ἐν τῇ χειρί σου τῇ κραταιᾷ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION