βασιλεύω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
βασιλεύω
Structure:
βασιλεύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to be king, to rule, reign as king
- to enjoy as absolute master
- (absolute) to live right royally
- (causal) to appoint as king
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- δεῖξιν δέ ποτε λόγων δημοσίᾳ ποιούμενοσ καὶ ἐγκώμιον διεξερχόμενοσ τῆσ βασιλευούσησ πόλεωσ ἔφη ’ θαυμαστὴ δ’ ἡ ̔ Ῥωμαίων ἀρχὴ ἡ ἀνυπόστατοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 53 3:1)
- ἀλλὰ πάντα τὰ τοιαῦτα πρῶτον μὲν καὶ μάλιστα ἐκβαλεῖνὡσ πορρωτάτω καὶ ἀποπέμψαι τῆσ αὑτοῦ ψυχῆσ, ἔπειτα τῆσ βασιλευούσησ πόλεωσ, γέλωτάσ τε ἀκράτουσ καὶ τοιούτου γέλωτοσ ποιητὰσ μετὰ σκωμμάτων, ἐμμέτρου τε καὶ ἀμέτρου, ὀρχήσεισ τε πρὸσ τούτοισ ἀσελγεῖσ καὶ σχήματα ἑταιρικὰ γυναικῶν ἐν ὀρχήσεσιν ἀκολάστοισ, αὐλημάτων τε ὀξεῖσ καὶ παρανόμουσῥυθμοὺσ καὶ κατεαγότα μέλη ἀμούσοισ καμπαῖσ καὶ πολυφώνων ὀργάνων ποικιλίασ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 69:1)
- λέγεται γὰρ αὑτῷ τὸν Ἡρώδην τοῦτο τὸ φρούριον εἰσ ὑποφυγὴν ἑτοιμάζειν διπλοῦν ὑφορώμενον κίνδυνον, τὸν μὲν παρὰ τοῦ πλήθουσ τῶν Ιοὐδαίων, μὴ καταλύσαντεσ ἐκεῖνον τοὺσ πρὸ αὐτοῦ βασιλέασ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν καταγάγωσι, τὸν μείζω δὲ καὶ χαλεπώτερον ἐκ τῆσ βασιλευούσησ Αἰγύπτου Κλεοπάτρασ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 341:1)
- ἐκεῖ δ’ ὑπομείνασ ἑκουσίωσ ὑπό τινοσ τῶν φίλων ἐπράθη, καὶ παρθένου δοῦλοσ ἐγένετο Ὀμφάλησ τῆσ Ιἀρδάνου, βασιλευούσησ τῶν τότε Μαιόνων, νῦν δὲ Λυδῶν ὀνομαζομένων. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 31 5:3)
- εὐθὺσ μὲν [γὰρ] ἐν ἀρχῇ βασιλευούσησ αὐτῷ τῆσ μητρὸσ Ἀλεξάνδρασ ἀρχιερεὺσ καταστὰσ τοῦ Ιοὐδαίων ἔθνουσ ἔτεσιν ἐννέα τὴν τιμὴν κατέσχεν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 216:2)
Synonyms
-
to be king
-
to appoint as king
