βασιλεύω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
βασιλεύω
Structure:
βασιλεύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to be king, to rule, reign as king
- to enjoy as absolute master
- (absolute) to live right royally
- (causal) to appoint as king
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡ μέντοι προαίρεσισ, ἀφ’ ἧσ ἐκτήσαντο τὴν ἀρχήν, ἄμεμπτοσ ἐπὶ τοῦ Δημητρίου, κρατεῖν καὶ βασιλεύειν ἀνθ ρώπων εἰθισμένων κρατεῖσθαι καὶ βασιλεύεσθαι ζητοῦντοσ, ἡ δ’ Ἀντωνίου χαλεπὴ καὶ τυραννική, καταδουλουμένου τὸν Ῥωμαίων δῆμον ἄρτι διαφυγόντα τὴν ὑπὸ Καίσαρι μοναρχίαν. (Plutarch, Comparison of Demetrius and Antony, chapter 2 1:1)
- "ὅθεν, ὥσπερ οἱ περὶ τὸ θεῖον πλημμελήσαντεσ, ἐξαγορεύων τὰ ἑαυτοῦ κακὰ τελευτῶντοσ ἤδη τοῦ βιβλίου φησὶν ὅτι τὸν βίον οἱ νόμουσ διατάξαντεσ καὶ νόμιμα καὶ τὸ βασιλεύεσθαι τὰσ πόλεισ καὶ ἄρχεσθαι καταστήσαντεσ εἰσ πολλὴν ἀσφάλειαν καὶ ἡσυχίαν ἔθεντο καὶ θορύβων ἀπήλλαξαν εἰ δέ τισ ταῦτα ἀναιρήσει, θηρίων βίον βιωσόμεθα καὶ ὁ προστυχὼν τὸν ἐντυχόντα μονονοὺ κατέδεται τοῦτο γὰρ ὁ Κωλώτησ αὐταῖσ λέξεσιν ἐκπεφώνηκεν, οὐ δικαίωσ οὐδ’ ἀληθῶσ. (Plutarch, Adversus Colotem, section 30 1:1)
- τοῦτο δὲ οὐ πάνυ δυσκόλωσ τὴν Τιμαίαν ἐνεγκεῖν φησι Δοῦρισ, ἀλλὰ καὶ ψιθυρίζουσαν οἴκοι πρὸσ τὰσ εἱλωτίδασ Ἀλκιβιάδην τὸ παιδίον, οὐ Λεωτυχίδην, καλεῖν καὶ μέντοι καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην αὐτὸν οὐ πρὸσ ὕβριν τῇ Τιμαίᾳ φάναι πλησιάζειν, ἀλλὰ φιλοτιμούμενον βασιλεύεσθαι Σπαρτιάτασ ὑπὸ τῶν ἐξ ἑαυτοῦ γεγονότων. (Plutarch, Agesilaus, chapter 3 1:4)
- ἐξέλιπὲ ποτ’ Ἀργείοισ τὸ Ἡρακλειδῶν γένοσ, ἐξ οὗ βασιλεύεσθαι πάτριον ἦν αὐτοῖσ· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 8 6:2)
- ἐξέλιπὲ ποτ’ Ἀργείοισ τὸ Ἡρακλειδῶν γένοσ, ἐξ οὗ βασιλεύεσθαι πάτριον ἦν αὐτοῖσ· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 8 2:3)
Synonyms
-
to be king
-
to appoint as king
