ἀσύνετος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀσύνετος
ἀσύνετη
ἀσύνετον
Structure:
ἀσυνετ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- void of understanding, stupid, not to be understood, unintelligible
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- αὐτοὶ παρεζήλωσάν με ἐπ̓ οὐ Θεῷ, παρώξυνάν με ἐν τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν. κἀγὼ παραζηλώσω αὐτοὺσ ἐπ̓ οὐκ ἔθνει, ἐπὶ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ αὐτούσ. (Septuagint, Liber Deuteronomii 32:21)
- ἐταράχθησαν πάντεσ οἱ ἀσύνετοι τῇ καρδίᾳ, ὕπνωσαν ὕπνον αὐτῶν καὶ οὐχ εὗρον οὐδὲν πάντεσ οἱ ἄνδρεσ τοῦ πλούτου ταῖσ χερσὶν αὐτῶν. (Septuagint, Liber Psalmorum 75:6)
- ἀνὴρ ἄφρων οὐ γνώσεται, καὶ ἀσύνετοσ οὐ συνήσει ταῦτα. (Septuagint, Liber Psalmorum 91:7)
- ἅγιον γὰρ πνεῦμα παιδείασ φεύξεται δόλον καὶ ἀπαναστήσεται ἀπὸ λογισμῶν ἀσυνέτων καὶ ἐλεγχθήσεται ἐπελθούσησ ἀδικίασ. (Septuagint, Liber Sapientiae 1:5)
- ἀντὶ δὲ λογισμῶν ἀσυνέτων ἀδικίασ αὐτῶν, ἐν οἷσ πλανηθέντεσ ἐθρήσκευον ἄλογα ἑρπετὰ καὶ κνώδαλα εὐτελῆ, ἐπαπέστειλασ αὐτοῖσ πλῆθοσ ἀλόγων ζώων εἰσ ἐκδίκησιν, (Septuagint, Liber Sapientiae 11:15)
- ἐσθῆτι σηρικῇ καὶ προσωπείῳ εὐπρεπεῖ, αὐλῷ τε καὶ τερετίσμασι καὶ τῇ τῶν ᾀδόντων εὐφωνίᾳ, οἷσ κοσμεῖσθαι μηδὲν ὂν τὸ τοῦ ὀρχηστοῦ πρᾶγμα, ὁ τότε κατὰ τὸν Νέρωνα εὐδοκιμῶν ὀρχηστήσ, οὐκ ἀσύνετοσ, ὥσ φασιν, ἀλλ’ εἰ καί τισ ἄλλοσ ἔν τε ἱστορίασ μνήμῃ καὶ κινήσεωσ κάλλει διενεγκών, ἐδεήθη τοῦ Δημητρίου εὐγνωμονεστάτην, οἶμαι, τὴν δέησιν, ἰδεῖν ὀρχούμενον, ἔπειτα κατηγορεῖν αὐτοῦ καὶ ὑπέσχετό γε ἄνευ αὐλοῦ καὶ ᾀσμάτων ἐπιδείξεσθαι αὐτῷ. (Lucian, De saltatione, (no name) 63:3)
- οὐχ ὧδ’ ἀσύνετόσ εἰμι, πείσεσθαι δέ με καὐτὴν δόκει τάδ’, ὥστε μή σε νουθετεῖν, ὅταν σὺν ὑμεναίοισιν ἐξάγω κόρην· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 3:9)
- οὐ γὰρ τοσοῦτον ἀσύνετοσ πέφυκ’ ἐγὼ ὥστ’ εἰσ ἔμ’ ὄμματ’ ἔσ τ’ ἐμῶν παίδων βίον ἄνευ θεῶν του ταῦτ’ ἐμηχανησάμην. (Euripides, Phoenissae, episode, iambic 1:29)
- Φιλίππου γὰρ οὐ καταφρονοῦντοσ τῶν Ἑλλήνων, οὐδ’ ἀγνοοῦντοσ, οὐ γὰρ ἦν ἀσύνετοσ, ὅτι περὶ τῶν ὑπαρχόντων ἀγαθῶν ἐν ἡμέρασ μικρῷ μέρει διαγωνιεῖται, καὶ διὰ ταῦτα βουλομένου ποιήσασθαι εἰρήνην καὶ πρεσβείασ ἀποστέλλειν μέλλοντοσ, καὶ τῶν ἀρχόντων τῶν ἐν Θήβαισ φοβουμένων τὸν ἐπιόντα κίνδυνον ‐ εἰκότωσ· (Aeschines, Speeches, , section 148 1:2)