Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄθεος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄθεος ἄθεος ἄθεον

Structure: ἀ (Prefix) + θε (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. without gods
  2. rejecting or disdaining the belief in the gods (especially officially sanctioned gods)
  3. generally: godless, secular
  4. abandoned by the gods
  5. (lexicography) not derived from a theonym

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀθέωσ εἰσ τὸ τῆσ δίκησ τε καὶ τίσεωσ δεσμωτήριον, ὃ δὴ τάρταρον καλοῦσιν, ἰέναι. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 36 7:1)
  • ἐὰν δὲ ἔλθῃ, μηχανητέον ὅπωσ ἂν διαφύγῃ καὶ μὴ δῷ δίκην ὁ ἐχθρόσ, ἀλλ’ ἐάντε χρυσίον <ᾖ> ἡρπακὼσ πολύ, μὴ ἀποδιδῷ τοῦτο ἀλλ’ ἔχων ἀναλίσκῃ καὶ εἰσ ἑαυτὸν καὶ εἰσ τοὺσ ἑαυτοῦ ἀδίκωσ καὶ ἀθέωσ, ἐάντε αὖ θανάτου ἄξια ἠδικηκὼσ ᾖ, ὅπωσ μὴ ἀποθανεῖται, μάλιστα μὲν μηδέποτε, ἀλλ’ ἀθάνατοσ ἔσται πονηρὸσ ὤν, εἰ δὲ μή, ὅπωσ ὡσ πλεῖστον χρόνον βιώσεται τοιοῦτοσ ὤν. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 207:1)
  • ἦν οὖν νόμοσ ὅδε περὶ ἀνθρώπων ἐπὶ Κρόνου, καὶ ἀεὶ καὶ νῦν ἔτι ἔστιν ἐν θεοῖσ, τῶν ἀνθρώπων τὸν μὲν δικαίωσ τὸν βίον διελθόντα καὶ ὁσίωσ, ἐπειδὰν τελευτήσῃ, εἰσ μακάρων νήσουσ ἀπιόντα οἰκεῖν ἐν πάσῃ εὐδαιμονίᾳ ἐκτὸσ κακῶν, τὸν δὲ ἀδίκωσ καὶ ἀθέωσ εἰσ τὸ τῆσ τίσεώσ τε καὶ δίκησ δεσμωτήριον, ὃ δὴ Τάρταρον καλοῦσιν, ἰέναι. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 463:4)
  • "καὶ μηδέν γ’ ἐμοῦ, ἦν δ’ ἐγὼ, ὦ Ἀλκιβιάδη, καταγνῷσ ὡσ πρὸσ τὰσ τύχασ καὶ τὰ θεῖα πράγματα ἀλλοκότωσ καὶ ἀθέωσ ἔχοντοσ, εἰ προστίθημι ἐκείνῳ ἐπιστήμην πάντων ὧν ἔπραττε καὶ μηδεμίαν οἰόμαι τύχην αἰτίαν τούτων τῶν ἔργων γεγενῆσθαι. (Aristides, Aelius, Orationes, 107:21)
  • "πολὺ γὰρ ἂν ἐγώ σοι μᾶλλον ἔχοιμι ἀποδεῖξαι τοὺσ τἀναντία ἐμοὶ δοξάζοντασ ἀθέωσ ἔχοντασ ἢ ’κεῖνοι ἐμὲ, οἵτινεσ ἐξ ἴσου οἰόνται τοῖσ τε πονηροῖσ καὶ τοῖσ χρηστοῖσ τὰσ τύχασ γίγνεσθαι, ἀλλὰ μὴ τοῖσ καλοῖσ κἀγαθοῖσ εὐσεβεστέροισ γε οὖσιν ἀμείνω τὰ παρὰ τῶν θεῶν ὑπάρχειν. (Aristides, Aelius, Orationes, 107:22)

Synonyms

  1. without gods

  2. abandoned by the gods

Related

Derived

  • θεός (divine (used only in comparative: θεώτερος ‎))

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION