- ὥσπερ σίδηρον μεστὸν ἰοῦ καὶ νόσημα τῆς ψυχῆς, ἀποδυσάμενος εἰς ἀγορὰς καπήλων ἢ δανειστῶν ἀπόρριψον, αὐτὸς δ ἀπονόσφι τραπέσθαι τὸν ἀπὸ δημοσίων χρηματιζόμενον ἡγούμενος ἀφ ἱερῶν κλέπτειν, ἀπὸ τάφων, ἀπὸ φίλων, ἐκ προδοσίας, ἀπὸ ψευδομαρτυρίας, σύμβουλον ἄπιστον εἶναι, δικαστὴν ἐπίορκον, ἄρχοντα δωροδόκον, οὐδεμιᾶς ἁπλῶς· (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 26 9:1)
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 26 9:1)
- αἱ δ ἐνόησαν Ἥρη Ἀθηναίη τε, Διὸς δ αὐτοῖο καὶ ἄλλων ἀθανάτων ἀπονόσφι θεῶν θάλαμόνδε κιοῦσαι βούλευον: (Apollodorus, Argonautica, book 3 1:5)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 1:5)
- ἀλλ ἀπονόσφι πέλεσθέ μοι, εὖτ ἂν ἵκηται. (Apollodorus, Argonautica, book 3 15:10)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 15:10)
- αὐτὰρ ἐπὴν χείρεσσιν ἐφάψεαι ἠπείροιο, ἂψ ἀπολυσάμενος βαλέειν εἰς οἴνοπα πόντον πολλὸν ἀπ ἠπείρου, αὐτὸς δ ἀπονόσφι τραπέσθαι. (Homer, Odyssey, Book 5 34:7)
(호메로스, 오디세이아, Book 5 34:7)
- αὐτὰρ ἐπὴν εὐχῇσι λίσῃ κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν, ἔνθ ὀίν ἀρνειὸν ῥέζειν θῆλύν τε μέλαιναν εἰς Ἔρεβος στρέψας, αὐτὸς δ ἀπονόσφι τραπέσθαι ἱέμενος ποταμοῖο ῥοάων: (Homer, Odyssey, Book 10 66:9)
(호메로스, 오디세이아, Book 10 66:9)