θεόφιν?
;
로마알파벳 전사: theophin
고전 발음: [테오핀]
신약 발음: [태오핀]
기본형:
θεόφιν
어원: epic gen. and dat. sg. and pl. of θεός.
- οἵ γε μὲν ἐκ θεόφιν γενεή, θνητοῖς μέγ ὄνειαρ: (Hesiod, Theogony, Book Th. 80:2)
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 80:2)
- ἔνθα μὲν Αἰάς κεῖται ἀρήιος, ἔνθα δ Ἀχιλλεύς, ἔνθα δὲ Πάτροκλος, θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος, ἔνθα δ ἐμὸς φίλος υἱός, ἅμα κρατερὸς καὶ ἀμύμων, Ἀντίλοχος, πέρι μὲν θείειν ταχὺς ἠδὲ μαχητής: (Homer, Odyssey, Book 3 15:4)
(호메로스, 오디세이아, Book 3 15:4)
- οἷς ἔπι μὲν πρὶν Νηλεὺς ἵζεσκεν, θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος: (Homer, Odyssey, Book 3 40:2)
(호메로스, 오디세이아, Book 3 40:2)
- τοῖσι δ ἀνέστη Δαρδανίδης Πρίαμος, θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος, ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπε: (Homer, Iliad, Book 7 34:2)
(호메로스, 일리아스, Book 7 34:2)
- οὐ γάρ πώ ποτέ μ ὧδε θεᾶς ἔρος οὐδὲ γυναικὸς θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι περιπροχυθεὶς ἐδάμασσεν, οὐδ ὁπότ ἠρασάμην Ἰξιονίης ἀλόχοιο, ἣ τέκε Πειρίθοον θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντον: (Homer, Iliad, Book 14 34:3)
(호메로스, 일리아스, Book 14 34:3)