Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποκαλέω

Structure: ἀπο (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call back, recall
  2. to call away or aside
  3. to call, a name, to stigmatise as

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκαλῶ ἀποκαλεῖς ἀποκαλεῖ
Dual ἀποκαλεῖτον ἀποκαλεῖτον
Plural ἀποκαλοῦμεν ἀποκαλεῖτε ἀποκαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκαλῶ ἀποκαλῇς ἀποκαλῇ
Dual ἀποκαλῆτον ἀποκαλῆτον
Plural ἀποκαλῶμεν ἀποκαλῆτε ἀποκαλῶσιν*
OptativeSingular ἀποκαλοῖμι ἀποκαλοῖς ἀποκαλοῖ
Dual ἀποκαλοῖτον ἀποκαλοίτην
Plural ἀποκαλοῖμεν ἀποκαλοῖτε ἀποκαλοῖεν
ImperativeSingular ἀποκάλει ἀποκαλείτω
Dual ἀποκαλεῖτον ἀποκαλείτων
Plural ἀποκαλεῖτε ἀποκαλούντων, ἀποκαλείτωσαν
Infinitive ἀποκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκαλων ἀποκαλουντος ἀποκαλουσα ἀποκαλουσης ἀποκαλουν ἀποκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκαλοῦμαι ἀποκαλεῖ, ἀποκαλῇ ἀποκαλεῖται
Dual ἀποκαλεῖσθον ἀποκαλεῖσθον
Plural ἀποκαλούμεθα ἀποκαλεῖσθε ἀποκαλοῦνται
SubjunctiveSingular ἀποκαλῶμαι ἀποκαλῇ ἀποκαλῆται
Dual ἀποκαλῆσθον ἀποκαλῆσθον
Plural ἀποκαλώμεθα ἀποκαλῆσθε ἀποκαλῶνται
OptativeSingular ἀποκαλοίμην ἀποκαλοῖο ἀποκαλοῖτο
Dual ἀποκαλοῖσθον ἀποκαλοίσθην
Plural ἀποκαλοίμεθα ἀποκαλοῖσθε ἀποκαλοῖντο
ImperativeSingular ἀποκαλοῦ ἀποκαλείσθω
Dual ἀποκαλεῖσθον ἀποκαλείσθων
Plural ἀποκαλεῖσθε ἀποκαλείσθων, ἀποκαλείσθωσαν
Infinitive ἀποκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκαλουμενος ἀποκαλουμενου ἀποκαλουμενη ἀποκαλουμενης ἀποκαλουμενον ἀποκαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῶν δὲ κωμικῶν ὁ μέν τισ αὑτὸν ἀποκαλεῖ ῥωποπερπερήθραν, ὁ δὲ παρασκώπτων ὡσ χρώμενον τῷ ἀντιθέτῳ φησὶν οὕτωσ· (Plutarch, Demosthenes, chapter 9 5:1)
  • καὶ τοὺσ πάντων Ἑλλήνων ἐχθροὺσ Πέρσασ, καὶ τὸν ἀδελφὸν δὲ τοῦ Ἀλκιβιάδου Κλεινίαν μαινόμενόν τε ἀποκαλεῖ καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἠλιθίουσ Μειδίαν τε ὀρτυγοκόπον,2 καὶ τὸν τῶν Ἀθηναίων δῆμον εὐπρόσωπον μὲν εἶναι, δεῖν δ’ αὐτὸν ἀποδύσαντασ θεωρεῖν ὀφθήσεται γάρ, φησί, περίβλεπτον ἀξίωμα περικείμενοσ κάλλουσ οὐκ ἀληθινοῦ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 114 3:1)
  • "ἣν εἴ τισ, ὅτι τὰσ ἡδονὰσ ἀφαιρεῖ καὶ δηγμὸν ἐπάγει καὶ πόνον, τιμωρίαν ὑπὸ δειλίασ καὶ μαλακίασ ἀποκαλεῖ, χαίρειν ἐατέον. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 19 2:3)
  • ὃ δὲ πάντων δεινότατόν ἐστι, τοιοῦτοσ ὢν ὡσ εὔνουσ τῷ δήμῳ τοὺσ λόγουσ ποιεῖται, καὶ τοὺσ ἄλλουσ ὀλιγαρχικοὺσ καὶ μισοδήμουσ ἀποκαλεῖ. (Andocides, Speeches, 26:1)
  • οὐδὲν δεινὸν οὐδ’ ἐλεινὸν Μειδίασ πείσεται, ἂν ἴσα κτήσηται τοῖσ πολλοῖσ ὑμῶν, οὓσ νῦν ὑβρίζει καὶ πτωχοὺσ ἀποκαλεῖ, ἃ δὲ νῦν περιόντ’ αὐτὸν ὑβρίζειν ἐπαίρει, περιαιρεθῇ. (Demosthenes, Speeches 21-30, 272:1)

Synonyms

  1. to call back

  2. to call away or aside

  3. to call

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION