Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀοίκητος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀοίκητος ἀοίκητη ἀοίκητον

Structure: ἀ (Prefix) + οικητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: oi)ke/w

Sense

  1. uninhabited
  2. houseless

Examples

  • καὶ Παγκράτησ τισ τῶν ἐπιχωρίων ποιητήσ ὃν καὶ ἡμεῖσ ἔγνωμεν, Ἀδριανῷ τῷ αὐτοκράτορι ἐπιδημήσαντι τῇ Ἀλεξανδρείᾳ μετὰ πολλῆσ τερατείασ ἐπέδειξεν τὸν ῥοδίζοντα λωτόν, φάσκων αὐτὸν δεῖν καλεῖν Ἀντινόειον, ἀναπεμφθέντα ὑπὸ τῆσ γῆσ ὅτε τὸ αἷμα ἐδέξατο τοῦ Μαυρουσίου λέοντοσ, ὃν κατὰ τὴν πλησίον τῇ Ἀλεξανδρείᾳ Λιβύην ἐν κυνηγίῳ καταβεβλήκει ὁ Ἀδριανόσ, μέγα χρῆμα ὄντα καὶ πολλῷ χρόνῳ κατανεμηθέντα πᾶσαν τὴν Λιβύην, ἧσ καὶ πολλὰ ἀοίκητα ἐπεποιήκει οὗτοσ ὁ λέων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 21 1:2)
  • ἐγκλιθῆναί πωσ τὸν κόσμον ἐκ τοῦ αὐτομάτου εἰσ τὸ μεσημβρινὸν αὑτοῦ μέροσ, ἴσωσ ὑπὸ, προνοίασ, ἵν’ ἃ μὲν ἀοίκητα γένηται ἃ δ’ οἰκητὰ μέρη τοῦ κόσμου, κατὰ ψῦξιν καὶ ἐκπύρωσιν καὶ εὐκρασίαν. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 2, 1:1)
  • ἀλλά μοι τὰ ὑπὸ τὴν ἄρκτον ἀοίκητα δοκέει εἶναι διὰ τὰ ψύχεα. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 10 2:4)
  • ἀρξάμενοσ δὲ ἀφ’ ἑστίασ ἐκάθηρε τὴν Ἑλλάδα, ἔπειτα δὲ καὶ τὸ κοινὸν γένοσ τῶν ἀνθρώπων, πάντασ ἐφεξῆσ ἐπιὼν, τούσ τε ἐν ταῖσ νήσοισ καὶ τοὺσ κατ’ ἤπειρον, οὐδὲν τῶν εἰσ εὐεργεσίαν φερόντων ἐλλείπων, ἀλλὰ τὰ μὲν θηρία χειρούμενοσ, ὧν ὑπὸ πλήθουσ καὶ μεγέθουσ ἀοίκητα ἦν τὰ πολλὰ τῆσ χώρασ, τοὺσ δὲ τυράννουσ ἀναιρῶν ὃν ἑκάστουσ αὐτῶν προσῆκε τρόπον, τὰσ δὲ πόλεισ σωφρονίζων τὰσ μὲν τοῖσ νόμοισ, τὰσ δὲ τοῖσ ὅπλοισ, λῃστὰσ δὲ χερσαίουσ τε καὶ θαλαττίουσ καὶ πάντασ ὅσοι ῥώμῃ σώματοσ θαρροῦντεσ ὕβριζον εἰσ τοὺσ ἐλάττουσ πανωλεθρίᾳ διαφθείρων, ὁμοίωσ ἔν τε τῇ Ἑλλάδι καὶ τῇ βαρβάρῳ. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:1)
  • οὔτε γὰρ εἴ τισ ἔξω τοῦ Ἀτλαντικοῦ πελάγουσ ἐστὶ γῆ, ταύτην προσκτησάμενοι, οὔτε ὅσα ἀοίκητα τῶν εἴσω δι’ ὑπερβολὴν ψύχουσ ἢ καύματοσ, εἰ ταῦτα εὑρόμενοι κραθῆναι παρὰ τῶν θεῶν προσθήκην τῆσ ἀρχῆσ ἐποιήσαντο ἰδίαν καθ’ ἑαυτόν πωσ ἑκάτεροσ, οὐκ ἂν ἔμοιγε ἐπ’ ἀρετῇ τοσούτῳ παρελθεῖν ἅπαντασ δοκοῦσιν, ὅσῳ περ νῦν τὰ ὄντα κοινὰ ποιησάμενοι καὶ περὶ πλείονοσ ἀλλήλουσ ποιησάμενοι τῶν ὄντων ἁπάντων. (Aristides, Aelius, Orationes, 7:10)

Synonyms

  1. houseless

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION