Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνεπιτήδευτος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνεπιτήδευτος ἀνεπιτήδευτη ἀνεπιτήδευτον

Structure: ἀνεπιτηδευτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)pithdeu/w

Sense

  1. made without care or design, simple, artless
  2. unpractised, untried

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ἀνεπιτήδευτος ἀνεπιτήδεύτη ἀνεπιτήδευτον
Genitive ἀνεπιτηδεύτου ἀνεπιτήδεύτης ἀνεπιτηδεύτου
Dative ἀνεπιτηδεύτῳ ἀνεπιτήδεύτῃ ἀνεπιτηδεύτῳ
Accusative ἀνεπιτήδευτον ἀνεπιτήδεύτην ἀνεπιτήδευτον
Vocative ἀνεπιτήδευτε ἀνεπιτήδεύτη ἀνεπιτήδευτον
DualN/A/V ἀνεπιτηδεύτω ἀνεπιτήδεύτᾱ ἀνεπιτηδεύτω
G/D ἀνεπιτηδεύτοιν ἀνεπιτήδεύταιν ἀνεπιτηδεύτοιν
PluralNominative ἀνεπιτήδευτοι ἀνεπιτή́δευται ἀνεπιτήδευτα
Genitive ἀνεπιτηδεύτων ἀνεπιτήδευτῶν ἀνεπιτηδεύτων
Dative ἀνεπιτηδεύτοις ἀνεπιτήδεύταις ἀνεπιτηδεύτοις
Accusative ἀνεπιτηδεύτους ἀνεπιτήδεύτᾱς ἀνεπιτήδευτα
Vocative ἀνεπιτήδευτοι ἀνεπιτή́δευται ἀνεπιτήδευτα
Positive Comparative Superlative
Adjective ἀνεπιτήδευτος ἀνεπιτηδεύτου ἀνεπιτηδευτότερος ἀνεπιτηδευτοτέρου ἀνεπιτηδευτότατος ἀνεπιτηδευτοτάτου
Adverb ἀνεπιτηδεύτως ἀνεπιτηδευτότερον ἀνεπιτηδευτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνεπιτήδευτα γάρ ἐστι καὶ ἀνέκλεκτα, οἱᾶ ἡ φύσισ τέθηκεν σύμβολα τοῖσ πράγμασιν· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 361)
  • ταῦτ’ ἔτι φῶμεν αὐτοσχέδια εἶναι καὶ ἀνεπιτήδευτα οὕτω ποικίλα καὶ πολλὰ ὄντα; (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2549)

Synonyms

  1. unpractised

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION