- Λυσίμαχος ἐκαλεῖτο, Βοιώτιος μέν, ὡς ἐφαίνετο, τὸ γένος ἀνέκαθεν, ἀπὸ μέσης δὲ ἀξιῶν λέγεσθαι τῆς Ἀττικῆς: (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 7:1)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 7:1)
- ἐτέρποντο, οὐ παρὰ τοῦ μεγάλου Διοδώρου ἢ Θεοδώρου μαθόντες τὴν πεττείαν οὐδὲ τοῦ Μιτυληναίου Λέοντος τοῦ ἀνέκαθεν Ἀθηναίου, ὃς ἀήττητος ἦν κατὰ τὴν πεττευτικήν, ὥς φησι Φαινίας. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 291)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 291)
- καὶ μὴν τῶν ἑπτὰ σοφῶν, οὓς αὐτὸς σοφιστὰς προσεῖπε, τὸν μὲν Θάλητα Φοίνικα τῷ γένει τὸ ἀνέκαθεν ἀποφαίνεται βάρβαρον : (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 15 1:1)
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 15 1:1)
- "Γεφυραῖον γεγονέναι λέγων ἀνέκαθεν: (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 23 6:1)
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 23 6:1)
- δύναιτο δὲ ἂν τῆς ἀνέκαθεν φορᾶς πρῶτον ἐπώνυμον γεγονέναι, καὶ τῆς ἀκέσεως τῶν νοσούντων, καὶ τῆς τῶν αὐχμῶν λύσεως, ἔτι δὲ τῆς τῶν δεινῶν ἀνασχέσεως, καθ ὃ καὶ τοὺς Διοσκούρους Ἄνακας Ἀθηναῖοι προσηγόρευσαν, εἴ γε δεῖ πρὸς τὴν Ἑλληνικὴν διάλεκτον ἐξάγειν τοὔνομα. (Plutarch, Numa, chapter 13 6:1)
(플루타르코스, Numa, chapter 13 6:1)