Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνδρεῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀνδρεῖος ἀνδρείᾱ ανδρεῖον

Structure: ἀνδρει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)nh/r

Sense

  1. Of or pertaining to a man
  2. manly, masculine, courageous, strong
  3. stubborn

Examples

  • βδέλυγμα δικαίοισ ἀνὴρ ἄδικοσ, βδέλυγμα δὲ ἀνόμῳ κατευθύνουσα ὁδόσ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν . Γυναῖκα ἀνδρείαν τίσ εὑρήσει̣ τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν ἡ τοιαύτη. (Septuagint, Liber Proverbiorum 29:27)
  • Καὶ εἶδον ἐγὼ σὺν πάντα τὸν μόχθον καὶ σὺν πᾶσαν ἀνδρείαν τοῦ ποιήματοσ, ὅτι αὐτὸ ζῆλοσ ἀνδρὸσ ἀπὸ τοῦ ἑταίρου αὐτοῦ. καί γε τοῦτο ματαιότησ καὶ προαίρεσισ πνεύματοσ. (Septuagint, Liber Ecclesiastes 4:4)
  • καὶ εἰ δικαιοσύνην ἀγαπᾷ τισ, οἱ πόνοι ταύτησ εἰσὶν ἀρεταί. σωφροσύνην γὰρ καὶ φρόνησιν ἐκδιδάσκει, δικαιοσύνην καὶ ἀνδρείαν, ὧν χρησιμώτερον οὐδέν ἐστιν ἐν βίῳ ἀνθρώποισ. (Septuagint, Liber Sapientiae 8:7)
  • ὥστε κρεῖσσον εἶναι βασιλέα ἐπιδεικνύμενον τὴν ἑαυτοῦ ἀνδρείαν ἢ σκεῦοσ ἐν οἰκίᾳ χρήσιμον, ἐφ’ ᾣ χρήσεται ὁ κεκτημένοσ, ἢ οἱ ψευδεῖσ θεοί. ἢ καὶ θύρα ἐν οἰκίᾳ διασῴζουσα τὰ ἐν αὐτῇ ὄντα ἢ ψευδεῖσ θεοί. καὶ ξύλινοσ στύλοσ ἐν βασιλείοισ ἢ οἱ ψευδεῖσ θεοί. (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:59)
  • καί τούτῳ νόμον ἔδωκε, καθ’ ὃν πολιτευόμενοσ βασιλεύσει βασιλείαν σώφρονά τε καὶ δικαίαν καὶ ἀγαθὴν καὶ ἀνδρείαν. ‐ (Septuagint, Liber Maccabees IV 2:23)

Synonyms

  1. Of or pertaining to a man

  2. manly

  3. stubborn

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION