Hellas Alive Dictionary - ανδροτης

Ancient Greek-English Dictionary

ἀνδρότης

Third declension Adjective;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: ἀνδροτη (Stem) + ς (Ending)

Sense

manliness, manhood, courage

	M/F	Neuter
Singular	Nominative	ἀνδρότης	ά̓νδροτες
Genitive	ἀνδρότους	ἀνδρότους
Dative	ἀνδρότει	ἀνδρότει
Accusative	ἀνδρότη	ά̓νδροτες
Vocative	ἀνδρότες	ά̓νδροτες
Dual	N/A/V	ἀνδρότει	ἀνδρότει
G/D	ἀνδρότοιν	ἀνδρότοιν
Plural	Nominative	ἀνδρότεις	ἀνδρότη
Genitive	ἀνδρότων	ἀνδρότων
Dative	ἀνδρότεσιν*	ἀνδρότεσιν*
Accusative	ἀνδρότεις	ἀνδρότη
Vocative	ἀνδρότεις	ἀνδρότη

M/F

Neuter

Singular

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

Dual

N/A/V

ἀνδρότει

G/D

ἀνδρότοιν

Plural

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀνδρότης ἀνδρότους	ἀνδροτέστερος ἀνδροτεστέρου	ἀνδροτέστατος ἀνδροτεστάτου
Adverb	ἀνδροτέως	ἀνδροτέστερον	ἀνδροτέστατα

Positive

Comparative

Superlative

Adjective

ἀνδρότης ἀνδρότους

ἀνδροτέστερος ἀνδροτεστέρου

ἀνδροτέστατος ἀνδροτεστάτου

Adverb

ἀνδροτέως

ἀνδροτέστερον

ἀνδροτέστατα