Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνάσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνάσσω

Structure: ἀνάσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be lord, master, owner, to rule, to be lord of, rule over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνάσσω ἀνάσσεις ἀνάσσει
Dual ἀνάσσετον ἀνάσσετον
Plural ἀνάσσομεν ἀνάσσετε ἀνάσσουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνάσσω ἀνάσσῃς ἀνάσσῃ
Dual ἀνάσσητον ἀνάσσητον
Plural ἀνάσσωμεν ἀνάσσητε ἀνάσσωσιν*
OptativeSingular ἀνάσσοιμι ἀνάσσοις ἀνάσσοι
Dual ἀνάσσοιτον ἀνασσοίτην
Plural ἀνάσσοιμεν ἀνάσσοιτε ἀνάσσοιεν
ImperativeSingular ά̓νασσε ἀνασσέτω
Dual ἀνάσσετον ἀνασσέτων
Plural ἀνάσσετε ἀνασσόντων, ἀνασσέτωσαν
Infinitive ἀνάσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνασσων ἀνασσοντος ἀνασσουσα ἀνασσουσης ἀνασσον ἀνασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνάσσομαι ἀνάσσει, ἀνάσσῃ ἀνάσσεται
Dual ἀνάσσεσθον ἀνάσσεσθον
Plural ἀνασσόμεθα ἀνάσσεσθε ἀνάσσονται
SubjunctiveSingular ἀνάσσωμαι ἀνάσσῃ ἀνάσσηται
Dual ἀνάσσησθον ἀνάσσησθον
Plural ἀνασσώμεθα ἀνάσσησθε ἀνάσσωνται
OptativeSingular ἀνασσοίμην ἀνάσσοιο ἀνάσσοιτο
Dual ἀνάσσοισθον ἀνασσοίσθην
Plural ἀνασσοίμεθα ἀνάσσοισθε ἀνάσσοιντο
ImperativeSingular ἀνάσσου ἀνασσέσθω
Dual ἀνάσσεσθον ἀνασσέσθων
Plural ἀνάσσεσθε ἀνασσέσθων, ἀνασσέσθωσαν
Infinitive ἀνάσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνασσομενος ἀνασσομενου ἀνασσομενη ἀνασσομενης ἀνασσομενον ἀνασσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνάξω ἀνάξεις ἀνάξει
Dual ἀνάξετον ἀνάξετον
Plural ἀνάξομεν ἀνάξετε ἀνάξουσιν*
OptativeSingular ἀνάξοιμι ἀνάξοις ἀνάξοι
Dual ἀνάξοιτον ἀναξοίτην
Plural ἀνάξοιμεν ἀνάξοιτε ἀνάξοιεν
Infinitive ἀνάξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναξων ἀναξοντος ἀναξουσα ἀναξουσης ἀναξον ἀναξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνάξομαι ἀνάξει, ἀνάξῃ ἀνάξεται
Dual ἀνάξεσθον ἀνάξεσθον
Plural ἀναξόμεθα ἀνάξεσθε ἀνάξονται
OptativeSingular ἀναξοίμην ἀνάξοιο ἀνάξοιτο
Dual ἀνάξοισθον ἀναξοίσθην
Plural ἀναξοίμεθα ἀνάξοισθε ἀνάξοιντο
Infinitive ἀνάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναξομενος ἀναξομενου ἀναξομενη ἀναξομενης ἀναξομενον ἀναξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓νασσον ή̓νασσες ή̓νασσεν*
Dual ἠνάσσετον ἠνασσέτην
Plural ἠνάσσομεν ἠνάσσετε ή̓νασσον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠνασσόμην ἠνάσσου ἠνάσσετο
Dual ἠνάσσεσθον ἠνασσέσθην
Plural ἠνασσόμεθα ἠνάσσεσθε ἠνάσσοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὐτὸσ δὲ μέγα κρατεῖ ἠδὲ ἀνάσσει. (Hesiod, Theogony, Book Th. 40:8)
  • τοῖσ πίσυνοσ θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισιν ἀνάσσει. (Hesiod, Theogony, Book Th. 46:8)
  • δῆμοσ δ’ ἀνάσσει διαδοχαῖσιν ἐν μέρει ἐνιαυσίαισιν, οὐχὶ τῷ πλούτῳ διδοὺσ τὸ πλεῖστον, ἀλλὰ χὡ πένησ ἔχων ἴσον. (Euripides, Suppliants, episode 1:5)
  • ἀλλ’ ἐξέκλεψεν ἔλαφον ἀντιδοῦσά μου Ἄρτεμισ Ἀχαιοῖσ, διὰ δὲ λαμπρὸν αἰθέρα πέμψασά μ’ ἐσ τήνδ’ ᾤκισεν Ταύρων χθόνα, οὗ γῆσ ἀνάσσει βαρβάροισι βάρβαροσ Θόασ, ὃσ ὠκὺν πόδα τιθεὶσ ἴσον πτεροῖσ ἐσ τοὔνομ’ ἦλθε τόδε ποδωκείασ χάριν. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 1:11)
  • ὃσ γῆσ ἀνάσσει τῆσδε Πρωτέωσ γόνοσ. (Euripides, Helen, episode, dialogue 2:25)

Synonyms

  1. to be lord

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION