Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 7:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 7:)

Ἀλλὰ τήν γε ἀρχὴν ὁ αὐτὸσ οὗτοσ Ἡσίοδοσ ἥμισυ τοῦ παντὸσ ἔφη εἶναι, ὥστε κατα μέσην την ἄνοδον εἶναί σε ἤδη λέγοντεσ οὐκ ἂν ἁμάρτοιμεν. Οὐδέπω οὐδὲ τοῦτο· πάμπολυ γὰρ ἂν ἡμῖν ἤνυστο. Ἀλλὰ ποῦ. γάρ σε φῶμεν τῆσ ὁδοῦ τυγχάνειν ὄντα; Ἐν τῇ ὑπωρείᾳ κάτω ἔτι, ὦ Λυκῖνε, ἄρτι προβαίνειν βιαζόμενον· ὀλισθηρὰ δὲ καὶ τραχεῖα καὶ δεῖ χεῖρα ὀρέγοντοσ. Οὐκοῦν ὁ διδάσκαλόσ σοι τοῦτο ἱκανὸσ ποιῆσαι ἄνωθεν ἐκ τοῦ ἄκρου καθάπερ ὁ τοῦ Ὁμήρου Ζεὺσ χρυσῆν τινα σειρὰν καθιεὶσ τοὺσ αὑτοῦ λόγουσ, ὑφ̓ ὧν σε ἀνασπᾷ δηλαδὴ καὶ ἀνακουφίζει πρὸσ αὑτόν τε καὶ τὴν ἀρετὴν αὐτὸσ πρὸ πολλοῦ ἀναβεβηκώσ. Αὐτὸ ἔφησθα, ὦ Λυκῖνε, τὸ γιγνόμενον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION