Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνάσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνάσσω

Structure: ἀνάσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be lord, master, owner, to rule, to be lord of, rule over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνάσσω ἀνάσσεις ἀνάσσει
Dual ἀνάσσετον ἀνάσσετον
Plural ἀνάσσομεν ἀνάσσετε ἀνάσσουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνάσσω ἀνάσσῃς ἀνάσσῃ
Dual ἀνάσσητον ἀνάσσητον
Plural ἀνάσσωμεν ἀνάσσητε ἀνάσσωσιν*
OptativeSingular ἀνάσσοιμι ἀνάσσοις ἀνάσσοι
Dual ἀνάσσοιτον ἀνασσοίτην
Plural ἀνάσσοιμεν ἀνάσσοιτε ἀνάσσοιεν
ImperativeSingular ά̓νασσε ἀνασσέτω
Dual ἀνάσσετον ἀνασσέτων
Plural ἀνάσσετε ἀνασσόντων, ἀνασσέτωσαν
Infinitive ἀνάσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνασσων ἀνασσοντος ἀνασσουσα ἀνασσουσης ἀνασσον ἀνασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνάσσομαι ἀνάσσει, ἀνάσσῃ ἀνάσσεται
Dual ἀνάσσεσθον ἀνάσσεσθον
Plural ἀνασσόμεθα ἀνάσσεσθε ἀνάσσονται
SubjunctiveSingular ἀνάσσωμαι ἀνάσσῃ ἀνάσσηται
Dual ἀνάσσησθον ἀνάσσησθον
Plural ἀνασσώμεθα ἀνάσσησθε ἀνάσσωνται
OptativeSingular ἀνασσοίμην ἀνάσσοιο ἀνάσσοιτο
Dual ἀνάσσοισθον ἀνασσοίσθην
Plural ἀνασσοίμεθα ἀνάσσοισθε ἀνάσσοιντο
ImperativeSingular ἀνάσσου ἀνασσέσθω
Dual ἀνάσσεσθον ἀνασσέσθων
Plural ἀνάσσεσθε ἀνασσέσθων, ἀνασσέσθωσαν
Infinitive ἀνάσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνασσομενος ἀνασσομενου ἀνασσομενη ἀνασσομενης ἀνασσομενον ἀνασσομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Εὔρυτοσ δ’ ἄνασσε τῶνδε, λευκήρετμον δ’ Ἄρη Τάφιον ἦγεν, ὧν Μέγησ ἄνασσε, Φυλέωσ λόχευμα, τὰσ Ἐχίνασ λιπὼν νήσουσ ναυβάταισ ἀπροσφόρουσ. (Euripides, Iphigenia in Aulis, choral, strophe 43)
  • Ἄργουσ δ’ Ὀρέστην, Μενέλεωσ, ἐά κρατεῖν, ἐλθὼν δ’ ἄνασσε Σπαρτιάτιδοσ χθονόσ, φερνὰσ ἔχων δάμαρτοσ, ἥ σε μυρίοισ πόνοισ διδοῦσα δεῦρ’ ἀεὶ διήνυσεν. (Euripides, episode, iambic 4:1)
  • κυρίῳ δ’ ἐν μηνὶ πέμποισ’ ἀμφιπόλουσ ἐκέλευσεν ἡρ́ωι πορσαίνειν δόμεν Εἰλατίδᾳ βρέφοσ, ὃσ ἀνδρῶν Ἀρκάδων ἄνασσε Φαισάνᾳ λάχε τ’ Ἀλφεὸν οἰκεῖν· (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 6 10:2)
  • ὡσ οὔ τισ μέμνηται Ὀδυσσῆοσ θείοιο λαῶν οἷσιν ἄνασσε, πατὴρ δ’ ὣσ ἤπιοσ ἠε͂ν. (Homer, Odyssey, Book 2 20:3)

Synonyms

  1. to be lord

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION