Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνάσκητος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀνάσκητος ἀνάσκητη ἀνάσκητον

Structure: ἀ (Prefix) + νασκητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)ske/w

Sense

  1. unpractised, unexercised

Examples

  • τοιαύτῃ δὲ χρωμένων ὁρμῇ τῶν βαρβάρων ἐξῆγον οἱ χιλίαρχοι τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐπὶ τὸν ἀγῶνα, πλήθει μὲν οὐκ ἐνδεεῖσ ἐγένοντο γὰρ ὁπλῖται τετρακισμυρίων οὐκ ἐλάσσουσ, ἀνασκήτουσ δὲ τοὺσ πολλοὺσ καὶ τότε πρῶτον ἁπτομένουσ ὅπλων. (Plutarch, Camillus, chapter 18 4:1)
  • οἱ δὲ νῦν οὐδὲ γιγνώσκοντεσ τοὺσ ἐπὶ τοῖσ ἁρ́μασιν οἰόνται σφίσιν ὁμοίουσ τοὺσ ἀνασκήτουσ τοῖσ ἠσκηκόσιν ἔσεσθαι. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 8 33:3)

Synonyms

  1. unpractised

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION