Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναμάρτητος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναμάρτητος

Structure: ἀναμαρτητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a(marta/nw

Sense

  1. without missing, unfailing, unerring
  2. without fault, blameless, having done no wrong to, guiltless of, innocence, without fail, unerringly

Examples

  • εἰσ ἱκετείαν ἐτράπησαν ἀξιώσαντεσ τὸ γεγονὸσ ἁμάρτημα τελείωσ ἐξαλειφθῆναι. ὁ δὲ γενναῖοσ Ἰούδασ παρεκάλεσε τὸ πλῆθοσ συντηρεῖν ἑαυτοὺσ ἀναμαρτήτουσ εἶναι, ὑπ̓ ὄψιν ἑωρακότασ τὰ γεγονότα διὰ τὴν τῶν προπεπτωκότων ἁμαρτίαν. (Septuagint, Liber Maccabees II 12:42)
  • ὁ δὲ τὰσ ἀκέσιασ ἀναμαρτήτουσ Ῥηϊδίωσ ἐπιτελέων οὐδὲν ἂν τούτων παραβαίη σπάνει τοῦ δύνασθαι‧ οὐ γὰρ ἄπιστόσ ἐστιν ὡσ ἐν ἀδικίῃ. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, PARAGGELIAI, vii.4)
  • ὥστε ἀναγκαῖον συμβαίνειν ὅπερ ἐστὶν ὠφελιμώτατον ἐν ταῖσ πολιτείαισ, ἄρχειν τοὺσ ἐπιεικεῖσ ἀναμαρτήτουσ ὄντασ, μηδὲν ἐλαττουμένου τοῦ πλήθουσ. (Aristotle, Politics, Book 6 53:1)
  • τὴν γὰρ γυναῖκα ἐφ’ ᾗ ἂν ἁλῷ μοιχόσ, οὐκ ἐᾷ κοσμεῖσθαι, οὐδὲ εἰσ τὰ δημοτελῆ ἱερὰ εἰσιέναι, ἵνα μὴ τὰσ ἀναμαρτήτουσ τῶν γυναικῶν ἀναμειγνυμένη διαφθείρῃ· (Aeschines, Speeches, , section 1832)
  • ἔγωγε, εἶπον, ᾤμην σε τοῦτο λέγειν ὅτε τοὺσ ἄρχοντασ ὡμολόγεισ οὐκ ἀναμαρτήτουσ εἶναι ἀλλά τι καὶ ἐξαμαρτάνειν. (Plato, Republic, book 1 315:1)

Synonyms

  1. without missing

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION