헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν γὰρ γυναῖκα ἐφ’ ᾗ ἂν ἁλῷ μοιχόσ, οὐκ ἐᾷ κοσμεῖσθαι, οὐδὲ εἰσ τὰ δημοτελῆ ἱερὰ εἰσιέναι, ἵνα μὴ τὰσ ἀναμαρτήτουσ τῶν γυναικῶν ἀναμειγνυμένη διαφθείρῃ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1832)
καὶ μὴν εἰ δεῖ τι καὶ περὶ τῶν τότ’ εἰπεῖν διὰ πλειόνων μικρὰ, οὐκ ἐξαιροῦμαι μὲν ἔγωγε Θηβαίουσ οὐδ’ ἀναμαρτήτουσ εἴποιμ’ ἂν εἶναι καθάπαξ, οὐχ οὕτωσ οὔτ’ ἐπιλήσμων οὔτ’ ἀναίσχυντόσ εἰμι, πρὸσ δὲ τὰ τῶν Λακεδαιμονίων κρίνων ἐκείνουσ, τοῦθ’ ὃ ἐγὼ φεύγω παραιτουμένουσ ὑπὲρ αὑτῶν εὑρίσκω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 6:13)
μηδαμῶσ, ὦ ἄνδρεσ καλοί τε καὶ ἀγαθοὶ, ἀλλ’ ἐνθυμηθέντεσ τὸ πάλαι τοῦτο ᾀδόμενον, ὅτι τῶν μὲν ἡμαρτημένων ἔνθεν καὶ ἔνθεν οὐκ ἔστ’ ἀνελεῖν οὐδὲν, ἀλλ’ ἔχει πέρασ οἱο͂ν ὁ καιρὸσ ἤνεγκεν, ἀκεσταὶ δὲ τῶν ἀγαθῶν φρένεσ, ὡσ ὁ τῶν Ῥοδίων φησὶν ἐπαινέτησ, καὶ τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ ἀναμαρτήτουσ φῦναι θεῶν καὶ τῶν ἐπὶ γῆσ οὐδεὶσ ἀναμάρτητοσ, τὸ δὲ τοῖσ εὖ λέγουσιν ἐθελῆσαι πεισθῆναι πρέπον ὑμῖν καὶ τῷ θεῷ μάλιστ’ ἂν οὕτω χαρίζεσθαι νομίσαντεσ, ᾧ τὸ ῥῆμα τοῦθ’ ὁ ποιητὴσ καθιέρωκεν ὄντι θαλαττίῳ, ὅσ κε θεοῖσ ἐπιπείθηται, καὶ πρὸσ τούτοισ λυσιτελέστερον μὲν εἶναι δουλεύειν ἢ κακῶν ἐφόδιον τὴν ἐλευθερίαν ἔχειν, ὅμωσ δ’ εἶναι δέοσ μὴ καὶ τούτου στερηθῆτε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 15:8)
οὔτε γὰρ μὴ πάντ’ ἀναμαρτήτουσ γενέσθαι, καὶ ταῦτα ὄντασ δῆμον, οὔτε μὴ πάντασ ἀναμαρτήτουσ δυνηθῆναι ποιῆσαι μεγάλησ ἄν τισ τῆσ κατηγορίασ ἄγοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 110:5)
ἔτι τοίνυν οὐδ’ ἡνίοχοι τοὺσ ἵππουσ οὕτω διαφθείρουσιν, ἂν τοὺσ μὲν παιδεύωσι, τοὺσ δὲ μὴ δυνηθῶσιν αὐτῶν, ἀλλ’ ἐὰν οὓσ πρότερον χρηστοὺσ καὶ ἀναμαρτήτουσ εἶχον, τούτουσ χείρουσ ἀποφήνωσι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 124:9)
ὥστε ἀναγκαῖον συμβαίνειν ὅπερ ἐστὶν ὠφελιμώτατον ἐν ταῖσ πολιτείαισ, ἄρχειν τοὺσ ἐπιεικεῖσ ἀναμαρτήτουσ ὄντασ, μηδὲν ἐλαττουμένου τοῦ πλήθουσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 53:1)
Μανῆν δὲ καὶ Καλλίαν παραμείναντασ ἔτη τέτταρα ἐν τῷ κήπῳ καὶ συνεργασαμένουσ καὶ ἀναμαρτήτουσ γενομένουσ ἀφίημι ἐλευθέρουσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. b'. QEOFRASTOS 20:2)
ἔτι καὶ ἀναμαρτήτουσ, τῷ ἀπεριπτώτουσ εἶναι ἁμαρτήματι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 122:5)
ὁ δὲ τὰσ ἀκέσιασ ἀναμαρτήτουσ Ῥηϊδίωσ ἐπιτελέων οὐδὲν ἂν τούτων παραβαίη σπάνει τοῦ δύνασθαι‧ οὐ γὰρ ἄπιστόσ ἐστιν ὡσ ἐν ἀδικίῃ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, PARAGGELIAI, vii.4)
Ἀχαιοὶ δὲ ἐποιοῦντο μὲν μεγάλωσ καὶ αὐτὸν ἐν αἰτίᾳ Φλαμίνιον καὶ ἔτι πρότερον Ὀτίλιον, οἳ μετεχειρίσαντο ὠμῶσ οὕτω πόλεισ Ἑλληνίδασ καὶ ἀρχαίασ, ἀναμαρτήτουσ τε οὔσασ πρὸσ Ῥωμαίουσ καὶ οὐ κατὰ γνώμην ὑπὸ Μακεδόνων ἀρχομένασ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 8 4:1)
ἔγωγε, εἶπον, ᾤμην σε τοῦτο λέγειν ὅτε τοὺσ ἄρχοντασ ὡμολόγεισ οὐκ ἀναμαρτήτουσ εἶναι ἀλλά τι καὶ ἐξαμαρτάνειν.
(플라톤, Republic, book 1 315:1)
εἰσ ἱκετείαν ἐτράπησαν ἀξιώσαντεσ τὸ γεγονὸσ ἁμάρτημα τελείωσ ἐξαλειφθῆναι. ὁ δὲ γενναῖοσ Ἰούδασ παρεκάλεσε τὸ πλῆθοσ συντηρεῖν ἑαυτοὺσ ἀναμαρτήτουσ εἶναι, ὑπ̓ ὄψιν ἑωρακότασ τὰ γεγονότα διὰ τὴν τῶν προπεπτωκότων ἁμαρτίαν.
(70인역 성경, Liber Maccabees II 12:42)

SEARCH

MENU NAVIGATION