- ἀκράτεια δ ἐστὶ κακία τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ ἣν παρασύρουσι τῇ ἀλογίᾳ τὴν ἐπιθυμίαν ὠθοῦσαν ἐπὶ τὰς τῶν φαύλων ἡδονῶν ἀπολαύσεις. (Aristotle, Virtues and Vices 12:4)
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 12:4)
- εἰ γὰρ διαβέβληνται μὲν πανταχῇ τῷ σώματι, αὐτὴν δὲ καθ αὑτὴν ἐπιθυμοῦσι τὴν ψυχὴν ἔχειν, τούτου δὲ γιγνομένου εἰ φοβοῖντο καὶ ἀγανακτοῖεν, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία εἰή, εἰ μὴ ἅσμενοι ἐκεῖσε ἰοιέν, οἷ ἀφικομένοις ἐλπίς ἐστιν οὗ διὰ βίου ἤρων τυχεῖν - ἤρων δὲ φρονήσεως - ᾧ τε διεβέβληντο, τούτου ἀπηλλάχθαι συνόντος αὐτοῖς· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 145:3)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 145:3)
- εἰ δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, ὅπερ ἄρτι ἔλεγον, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία εἰή εἰ φοβοῖτο τὸν θάνατον ὁ τοιοῦτος· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 148:3)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 148:3)
- πολλὴ γὰρ ἂν ἀλογία εἰή. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 59:2)
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 59:2)
- καίτοι πολλὴ ἀλογία, ὦ φίλε ἑταῖρε, μᾶλλον δὲ οἶμαι καὶ ἀδύνατον, τῷ τε φίλῳ ἐχθρὸν καὶ τῷ ἐχθρῷ φίλον εἶναι. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 134:7)
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 134:7)
