- ἡ δ’ εὔροια τῶν πραγμάτων καὶ τὸ ῥόθιον τῆσ εἰσ τοσαύτην δύναμιν καὶ αὔξησιν ὁρμῆσ, οὐ χερσὶν ἀνθρώπων οὐδὲ ὁρμαῖσ προχωροῦσαν ἡγεμονίαν, θείᾳ δὲ πομπῇ καὶ πνεύματι Τύχησ ἐπιταχυνομένην , ἐπιδείκνυται τοῖσ ὀρθῶσ λογιζομένοισ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 11 1:2)
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 11 1:2)
- ἡ δ’ εὔροια τῶν πραγμάτων καὶ τὸ ῥόθιον τῆσ εἰσ τοσαύτην δύναμιν καὶ αὔξησιν ὁρμῆσ, οὐ χερσὶν ἀνθρώπων οὐδ’ ὁρμαῖσ προχωροῦσαν ἡγεμονίαν, θείᾳ δὲ πομπῇ καὶ πνεύματι Τύχησ ἐπιταχυνομένην, ἐπιδείκνυται τοῖσ ὀρθῶσ λογιζομένοισ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 11 3:1)
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 11 3:1)
- εὔροια. (Epictetus, Works, book 1, 6:1)
(에픽테토스, Works, book 1, 6:1)
- "ἂν ἀφεθῶ", φησίν, "εὐθὺσ πᾶσα εὔροια, οὐδενὸσ ἐπιστρέφομαι, πᾶσιν ὡσ ἴσοσ καὶ ὅμοιοσ λαλῶ, πορεύομαι ὅπου θέλω, ἔρχομαι ὅθεν θέλω καὶ ὅπου θέλω. (Epictetus, Works, book 4, 34:1)
(에픽테토스, Works, book 4, 34:1)
- εἰ δ’ ἐφ’ ὃ δεῖ ἀναφέρεισ, τί τοῦτ’ ἔστιν ἄλλο ἢ εὔροια; (Epictetus, Works, book 4, 4:4)
(에픽테토스, Works, book 4, 4:4)
- ἀφικόμενοσ δ’ εἰσ Ἀθήνασ Ἀντιόχου τοῦ Ἀσκαλωνίτου διήκουσε, τῇ μὲν εὐροίᾳ τῶν λόγων αὐτοῦ καὶ χάριτι κηλούμενοσ, ἃ δ’ ἐν τοῖσ δόγμασιν ἐνεωτέριζεν οὐκ ἐπαινῶν, ἤδη γὰρ ἐξίστατο τῆσ νέασ λεγομένησ Ἀκαδημείασ ὁ Ἀντίοχοσ καὶ τὴν Καρνεάδου στάσιν ἐγκατέλειπεν, εἴτε καμπτόμενοσ ὑπὸ τῆσ ἐναργείασ καὶ τῶν αἰσθήσεων, εἴτε, ὥσ φασιν ἔνιοι, φιλοτιμίᾳ τινὶ καὶ διαφορᾷ πρὸσ τοὺσ Κλειτομάχου καὶ Φίλωνοσ συνήθεισ τὸν Στωικὸν ἐκ μεταβολῆσ θεραπεύων λόγον ἐν τοῖσ πλείστοισ. (Plutarch, Cicero, chapter 4 1:1)
(플루타르코스, Cicero, chapter 4 1:1)
- πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατεσ, παρὰ τὸ εἰωθὸσ εὔροιά τίσ σε εἴληφεν. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 77:2)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 77:2)