헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

δι’ ἃ δὴ καὶ μόνῃ τῇ πόλει κυρίωσ ἄν τισ φαίη τὴν ἀρχὴν αὐτῶν συμβῆναι καὶ γνησίαν ἐπὶ τῶν Ἑλληνικῶν, τοὺσ δ’ ἄλλουσ νόθουσ εἰσ τὴν θάλατταν ἐμβῆναι, ὥσπερ ὑποβολιμαίουσ, οὐ πατρικαῖσ ταῖσ νήσοισ ἐπιθεμένουσ, ἀλλ’ ἁρπάσαντασ τύχησ ἀλογίᾳ, ὅπερ αὐτοὺσ καὶ ταχέωσ πάλιν ἐξήλασε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 6:8)
οἷσ τοίνυν ὡσ ἂν εὔξαιντο πρᾶξαι δῆλόν ἐστιν οὐ λυσιτελοῦν καὶ οἷσ ἂν διὸ δεῖ πολεμεῖν ὑπάρξῃ βλάβοσ ἐστὶ καὶ κίνδυνοσ, τῷ ποτε ἐπαρθέντεσ οὗτοι τοιαύτῃ πραγμάτων ἀλογίᾳ δώσουσιν αὑτοὺσ, ἢ περὶ τοῦ πολεμεῖν ἐθελήσουσιν, ὅταν περὶ νίκησ μὴ συμφέρῃ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 14:1)
καίτοι πῶσ οὐκ ἀλογία πολλὴ τοὺσ μὲν ἃ τῆσ τοῦ σώματοσ τύχησ ἔχεται μελετῶντασ ἢ τιμῶντασ οὕτω σφόδρα καὶ νῦν καὶ πρότερον τὸ τοῦ λόγου καλὸν καὶ δίκαιον τετιμηκέναι, τοὺσ δ’ ἐπὶ τῶν λόγων ἀνέχοντασ καὶ χωρὶσ τῆσ ἐν τούτοισ διατριβῆσ οὐδ’ ἂν ζῆν δεξαμένουσ οὕτωσ ἀργῶσ, μᾶλλον δ’ ἀδίκωσ ἔχειν, ὥσθ’ ἑνὶ πιστῷ χρῆσθαι περὶ ἁπάντων, ἄν τισ φθάσῃ γενόμενοσ, καὶ τὰ ὀνόματα ἀντὶ τῆσ ἀληθείασ θαυμάζειν αἱρεῖσθαι, ὥσπερ νομίσαι δέον, οὐχ εὑρεῖν τὸ βέλτιον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 2:2)
οὐδέ γ’ ἐκεῖνο μᾶλλον οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ὡσ τὸ μὲν τοῖσ ὅπλοισ ἀμύνεσθαι τοῖσ ἐν τοῖσ λόγοισ βεβιωκόσι τῶν προσηκόντων ἐστὶ, τὸ δὲ αὐτοῖσ τοῖσ λόγοισ ἀμύνεσθαι ἐν ἀλογίᾳ θετέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 72:1)
ὅπου γὰρ καὶ τῶν ὡσ ἀληθῶσ ἡμῖν συμφερόντων ἔσθ’ ὅτε, μᾶλλον δ’ ἐν τῷ καθάπαξ, δι’ αὐτὴν ταύτην ὑπερορῶμεν, πῶσ οὐκ ἀλογία σαφὴσ ἑτέρῳ τῳ κατ’ αὐτῆσ χαρίζεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 2:5)
ἀκράτεια δ’ ἐστὶ κακία τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ’ ἣν παρασύρουσι τῇ ἀλογίᾳ τὴν ἐπιθυμίαν ὠθοῦσαν ἐπὶ τὰσ τῶν φαύλων ἡδονῶν ἀπολαύσεισ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 12:4)
πολλὴ γὰρ ἂν ἀλογία εἰή.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 59:2)
καίτοι πολλὴ ἀλογία, ὦ φίλε ἑταῖρε, μᾶλλον δὲ οἶμαι καὶ ἀδύνατον, τῷ τε φίλῳ ἐχθρὸν καὶ τῷ ἐχθρῷ φίλον εἶναι.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 134:7)
καὶ γὰρ πολλὴ ἀλογία ἀρετῆσ φάσκοντα ἐπιμελεῖσθαι μηδὲν ἀλλ’ ἢ ἀδικοῦντα ἐν λόγοισ διατελεῖν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 157:2)
ἔπειτα ἕτερον αὖ τοῦτο δοξάζειν, τὸ δ’ ἕτερον τοῦτο, πῶσ οὐ πολλὴ ἀλογία, ἐπιστήμησ παραγενομένησ γνῶναι μὲν τὴν ψυχὴν μηδέν, ἀγνοῆσαι δὲ πάντα;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 348:2)
οὐ πολλή σοι δοκεῖ ἀλογία εἶναι;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 127:2)
εἰ γὰρ διαβέβληνται μὲν πανταχῇ τῷ σώματι, αὐτὴν δὲ καθ’ αὑτὴν ἐπιθυμοῦσι τὴν ψυχὴν ἔχειν, τούτου δὲ γιγνομένου εἰ φοβοῖντο καὶ ἀγανακτοῖεν, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία εἰή, εἰ μὴ ἅσμενοι ἐκεῖσε ἰοιέν, οἷ ἀφικομένοισ ἐλπίσ ἐστιν οὗ διὰ βίου ἤρων τυχεῖν ‐ ἤρων δὲ φρονήσεωσ ‐ ᾧ τε διεβέβληντο, τούτου ἀπηλλάχθαι συνόντοσ αὐτοῖσ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 145:3)
εἰ δὲ τοῦτο οὕτωσ ἔχει, ὅπερ ἄρτι ἔλεγον, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία εἰή εἰ φοβοῖτο τὸν θάνατον ὁ τοιοῦτοσ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 148:3)
πολλὴ γὰρ ἀλογία ἔμοιγε δοκεῖ εἶναι ἀμφοτέρουσ μὲν ἡμᾶσ εἶναι καλούσ, ἑκάτερον δὲ μή, ἢ ἑκάτερον μέν, ἀμφοτέρουσ δὲ μή, ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν τοιούτων.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 135:3)
ὥστε τά γε δὴ κατ’ οὐρανὸν ὑπ’ ἄλλου του φάναι γεγονέναι, καὶ μὴ ψυχῆσ τε καὶ σώματοσ οὕτωσ εἶναι γεννήματα, πολλὴ μωρία τε καὶ ἀλογία.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 74:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION