Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκώλυτος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀκώλυτος ἀκώλυτη ἀκώλυτον

Structure: ἀ (Prefix) + κωλυτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kwlu/w

Sense

  1. unhindered

Examples

  • Ἔστι γὰρ ἐν αὐτῇ πνεῦμα νοερόν, ἅγιον, μονογενέσ, πολυμερέσ, λεπτόν, εὐκίνητον, τρανόν, ἀμόλυντον, σαφέσ, ἀπήμαντον, φιλάγαθον, ὀξύ, ἀκώλυτον, εὐεργετικόν, (Septuagint, Liber Sapientiae 7:22)
  • , ὅτι μάλιστα τῇ ψυχῇ συνεργεῖ τὸ σῶμα καὶ συγκάμνει, πλείστην ἐπιμέλειαν αὐτῷ καὶ θεραπείαν ἀποδιδόντασ καὶ τὴν καλὴν καὶ ἐράσμιον ὑγίειαν ὧν δίδωσιν ἀγαθῶν κάλλιστον ἡγουμένουσ διδόναι τὸ πρὸσ κτῆσιν ἀρετῆσ καὶ χρῆσιν ἔν τε λόγοισ καὶ πράξεσιν ἀκώλυτον αὐτῶν. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 27 6:1)
  • ἐνοχλοῦντοσ αὐτῷ μήτε τινὸσ ἐνοχλουμένου τῶν συμποτῶν, ἀλλὰ καὶ χεῖρα καὶ φωνὴν ὑπερδέξιον ἔχοντι καὶ ἀκώλυτον. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 15:1)
  • εἴ τισ ὑμῶν ἀποστὰσ τῶν ἐκτὸσ ἐπὶ τὴν προαίρεσιν ἐπέστραπται τὴν αὑτοῦ, ταύτην ἐξεργάζεσθαι καὶ ἐκπονεῖν, ὥστε σύμφωνον ἀποτελέσαι τῇ φύσει, ὑψηλὴν ἐλευθέραν ἀκώλυτον ἀνεμπόδιστον πιστὴν αἰδήμονα· (Epictetus, Works, book 1, 18:1)
  • καίτοι ὅ γε θεὸσ οὐ μόνον ἔδωκεν ἡμῖν τὰσ δυνάμεισ ταύτασ, καθ’ ἃσ οἴσομεν πᾶν τὸ ἀποβαῖνον μὴ ταπεινούμενοι μηδὲ συγκλώμενοι ὑπ’ αὐτοῦ, ἀλλ’ ὃ ἦν ἀγαθοῦ βασιλέωσ καὶ ταῖσ ἀληθείαισ πατρόσ, ἀκώλυτον τοῦτο ἔδωκεν, ἀνανάγκαστον, ἀπαραπόδιστον, ὅλον αὐτὸ ἐφ’ ἡμῖν ἐποίησεν οὐδ’ αὑτῷ τινα πρὸσ τοῦτο ἰσχὺν ἀπολιπών, ὥστε κωλῦσαι ἢ ἐμποδίσαι. (Epictetus, Works, book 1, 40:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION