Ancient Greek-English Dictionary Language

αἴτιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: αἴτιος αἰτίᾱ αἴτιον

Structure: αἰτι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ai)te/w

Sense

  1. causing, being the author of, responsible for
  2. to blame, blameworthy, guilty, reprehensible, culpable
  3. (substantive) defendant, accused, culprit

Examples

  • τοῦτον δὲ τὸν Πλούτωνα τὴν παρ’ αὑτῷ πολιτείαν καὶ τὸν κάτω βίον καταστήσασθαι τοιοῦτον κεκληρῶσθαι μὲν γὰρ αὐτὸν ἄρχειν τῶν ἀποθανόντων, καταδεξάμενον δὲ αὐτοὺσ καὶ παραλαβόντα κατέχειν δεσμοῖσ ἀφύκτοισ, οὐδενὶ τὸ παράπαν τῆσ ἄνω ὁδοῦ ὑφιέμενον πλὴν ἐξ ἅπαντοσ τοῦ αἰῶνοσ πάνυ ὀλίγων ἐπὶ μεγίσταισ αἰτίαισ. (Lucian, (no name) 2:2)
  • οὐ γὰρ ἅπασιν, ὦ πάτερ, ὁ νομοθέτησ οὐδὲ πάντασ υἱέασ οὐδὲ ὁσάκισ ἂν ἐθέλωσιν ἀποκηρύττειν συγκεχώρηκεν οὐδ’ ἐπὶ πάσαισ αἰτίαισ, ἀλλ’ ὥσπερ τοῖσ πατράσιν τὰ τηλικαῦτα ὀργίζεσθαι ἐφῆκεν, οὕτω καὶ τῶν παίδων προὐνόησεν, ὡσ μὴ ἀδίκωσ αὐτὸ πάσχωσιν καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐλευθέραν ἐφῆκε γίγνεσθαι οὐδὲ ἄκριτον τὴν τιμωρίαν, ἀλλ’ ἐσ δικαστήριον ἐκάλεσε καὶ δοκιμαστὰσ ἐκάθισε τοὺσ μήτε πρὸσ ὀργὴν μήτε διαβολὴν ^ τὸ δίκαιον κρινοῦντασ. (Lucian, Abdicatus, (no name) 8:2)
  • ἵνα γάρ σοι τοῦτο πρὸσ ὀλίγον δῶμεν, τὸ ἐξεῖναι ὁσάκισ ἂν θέλῃσ ἀποκηρύττειν, καὶ κατά γε τοῦ εὐεργέτου προσέτι τὴν ἐξουσίαν ταύτην συγχωρήσωμεν, οὐχ ἁπλῶσ, οἶμαι, οὐδὲ ἐπὶ πάσαισ αἰτίαισ ἀποκηρύξεισ. (Lucian, Abdicatus, (no name) 20:3)
  • ἐνομίσθη δὲ τοῦτο ἄλλοισ ἐπ’ ἄλλαισ αἰτίαισ· (Lucian, Pseudologista, (no name) 10:1)
  • οὐκ εἰσ μὲν τὴν Ἀριστάρχου οἰκίαν εἰσελθών, βουλεύσασ μετ’ ἐκείνου τὸν Νικοδήμῳ θάνατον κατασκευασθέντα, ὃν ἴστε πάντεσ, ἐξέβαλε τὸν Ἀρίσταρχον ἐπὶ ταῖσ αἰσχίσταισ αἰτίαισ; (Dinarchus, Speeches, 36:3)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION