Sense

1. one must dismiss
2. to be let go

Examples

• οὕτωσ, ἐπεὶ τὸ πράττειν καὶ λέγειν μᾶλλον ἀνθρώποισ ἢ κύκνοισ τὸ ᾄδειν ἄχρι τελευτῆσ κατὰ φύσιν ἔστιν, οὐκ ἀφετέον τὴν πρᾶξιν ὥσπερ τινὰ λύραν σύντονον ἀλλ’ ἀνετέον ἐπὶ τὰ κοῦφα καὶ μέτρια καὶ προσῳδὰ πρεσβύταισ πολιτεύματα μεθαρμοττομένουσ. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 18 3:1)
• οἰκέταισ δὲ καὶ φίλοισ ἀφετέον τὸ τοιοῦτο παντάπασιν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 8:1)
• οἰκέταισ δὲ καὶ φίλοισ ἀφετέον τὸ τοιοῦτο παντάπασιν· (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 2:4)
• οἱ μὲν οὖν ἄλλοι διά τε τὰ εἰρημένα ἀφετέοι, καὶ διότι μετρικοί· (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 8 5:1)
• οἶσθα γὰρ εἴπερ τισ ἄλλοσ ἀνθρώπων, καὶ οὐκ ἀφετέοσ εἶ ὥσπερ ὁ Πρωτεὺσ πρὶν ἂν εἴπῃσ. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 82:2)

Similar forms

• ἄφετε (22)
• ἀφετέον (15)
• ἀφέτας (9)
• ἄφετοι (6)
• ἀφέτους (5)
• ἀφετήριον (5)
• ἄφετον (5)
• ἀφετηρίων (3)
• ἄφετέ (3)
• ἀφετήρια (3)
• ἄφετ (2)
• Ἀφέται (2)
• ἀφέτων (2)
• Ἀφεταί̈δος (2)
• Ἀφεταῖς (2)
• Ἀφέτῃσι (2)
• ἀφέτω (2)
• Ἀφεταί̈δα (2)
• ἀφετέοι (2)
• ἀφετήριόν (2)
• ἄφετος (2)
• ἀφέτην (1)
• ἀφέτοις (1)
• Ἀφετῶν (1)
• Ἀφεταίου (1)
• ἀφετέος (1)
• Ἅφετε (1)
• Ἀφετήριοι (1)
• ἄφετόν (1)
• Ἀφετέων (1)
• ἀφέτου (1)
• ἀφεταὶ (1)
• ἄφετε‐‐πολὺς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.