Sense

1. one must dismiss
2. to be let go

Examples

• οὕτως, ἐπεὶ τὸ πράττειν καὶ λέγειν μᾶλλον ἀνθρώποις ἢ κύκνοις τὸ ᾄδειν ἄχρι τελευτῆς κατὰ φύσιν ἔστιν, οὐκ ἀφετέον τὴν πρᾶξιν ὥσπερ τινὰ λύραν σύντονον ἀλλ ἀνετέον ἐπὶ τὰ κοῦφα καὶ μέτρια καὶ προσῳδὰ πρεσβύταις πολιτεύματα μεθαρμοττομένους. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 18 3:1)
• οἰκέταις δὲ καὶ φίλοις ἀφετέον τὸ τοιοῦτο παντάπασιν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 8:1)
• οἰκέταις δὲ καὶ φίλοις ἀφετέον τὸ τοιοῦτο παντάπασιν: (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 2:4)
• οἱ μὲν οὖν ἄλλοι διά τε τὰ εἰρημένα ἀφετέοι, καὶ διότι μετρικοί: (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 8 5:1)
• οἶσθα γὰρ εἴπερ τις ἄλλος ἀνθρώπων, καὶ οὐκ ἀφετέος εἶ ὥσπερ ὁ Πρωτεὺς πρὶν ἂν εἴπῃς. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 82:2)

Similar forms

• ἄφετε (22)
• ἀφετέον (15)
• ἀφέτας (9)
• ἄφετοι (6)
• ἄφετον (5)
• ἀφέτους (5)
• ἀφετήριον (5)
• ἄφετέ (3)
• ἀφετήρια (3)
• ἀφετηρίων (3)
• Ἀφεταῖς (2)
• Ἀφέτῃσι (2)
• ἀφέτω (2)
• Ἀφεταΐδα (2)
• ἀφετέοι (2)
• ἀφετήριόν (2)
• ἄφετος (2)
• ἄφετ (2)
• Ἀφέται (2)
• ἀφέτων (2)
• Ἀφεταΐδος (2)
• ἀφεταὶ (1)
• ἄφετε--πολὺς (1)
• ἀφέτην (1)
• ἀφέτοις (1)
• Ἀφετῶν (1)
• Ἀφεταίου (1)
• ἀφετέος (1)
• Ἅφετε (1)
• Ἀφετήριοι (1)
• ἄφετόν (1)
• Ἀφετέων (1)
• ἀφέτου? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.