- Ἑλλήνων κρατεῖν ἔργον ἦν, Βοιωτῶν καὶ Φωκέων καὶ Ἀθηναίων, καὶ τὸ Ἀρκάδων ὁπλιτικὸν καὶ τὴν Θετταλὴν ἵππον καὶ τοὺσ Ἠλείων ἀκοντιστὰσ καὶ τὸ Μαντινέων πελταστικὸν ἢ Θρᾷκασ ἢ Ἰλλυριοὺσ ἢ καὶ Παίονασ χειρώσασθαι, ταῦτα μεγάλα· (Lucian, Dialogi mortuorum, 3:2)
(루키아노스, Dialogi mortuorum, 3:2)
- Ἔνοσ μὲν ἐν μεθορίῳ τῆσ Νωρικῶν καὶ Ῥαιτῶν γῆσ μίγνυται τῷ Ἴστρῳ, ὁ δὲ Σάοσ κατὰ Παίονασ. (Arrian, Indica, chapter 4 16:1)
(아리아노스, Indica, chapter 4 16:1)
- καὶ αἱ μὲν κατ’ ἀρχὰσ γίνονται παραλείψεισ, ὥσπερ αὕτη Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ Ἀπολλωνίαν, αἱ δὲ ἐπὶ τέλει, ὡσ ἐν οἷσ λέγει τὰσ δὲ ἐπ’ Ἰλλυριοὺσ καὶ Παίονασ αὐτοῦ καὶ ὅποι τισ ἂν εἴποι παραλείπω στρατείασ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 14:5)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 14:5)
- τὰσ δ’ ἐπ’ Ἰλλυριοὺσ καὶ Παίονασ αὐτοῦ καὶ πρὸσ Ἀρύββαν καὶ ὅποι τισ ἂν εἴποι παραλείπω στρατείασ. (Demosthenes, Speeches, 15:4)
(데모스테네스, Speeches, 15:4)
- 47 Παίονασ ἱπποκορυστάσ· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , other works94)
(작자 미상, 비가, , other works94)
- ἐπεὶ δ’ ἔπερσα, τῶνδ’ ὁμηρεύσασ τέκνα τάξασ <τ’> ἔτειον δασμὸν ἐσ δόμουσ φέρειν, ἥκω περάσασ ναυσὶ πόντιον στόμα, τὰ δ’ ἄλλα πεζὸσ γῆσ περῶν ὁρίσματα ‐ οὐχ ὡσ σὺ κομπεῖσ τὰσ ἐμὰσ ἀμύστιδασ, οὐδ’ ἐν ζαχρύσοισ δώμασιν κοιμώμενοσ, ἀλλ’ οἱᾶ πόντον Θρῄκιον φυσήματα κρυσταλλόπηκτα Παιόνασ τ’ ἐπεζάρει, ξὺν τοῖσδ’ ἀύπνοσ οἶδα τλὰσ πορπάμασιν. (Euripides, Rhesus, episode, iambics 1:7)
(에우리피데스, Rhesus, episode, iambics 1:7)
- ’ τὰσ κριθὰσ ἐσ τὸ πῶμα καταλέουσιν ἐν δὲ τῇ τῆσ Εὐρώπησ περιόδῳ Παίονάσ φησι πίνειν βρῦτον ἀπὸ τῶν κριθῶν καὶ παραβίην ἀπὸ κέγχρου καὶ κόνυζαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 67 3:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 67 3:1)