헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Αλεχανδ́47́

(플루타르코스, Alexander, chapter 47)

φοβούμενοσ δὲ τοὺσ Μακεδόνασ, μὴ εἰσ τὰ ὑπόλοιπα τῆσ στρατείασ ἀπαγορεύσωσι, τὸ μὲν ἄλλο πλῆθοσ εἰάσε κατὰ χώραν, τοὺσ δὲ ἀρίστουσ ἔχων ἐν Ὑρκανίᾳ μεθ’ ἑαυτοῦ, δισμυρίουσ πεζοὺσ καὶ τρισχιλίουσ ἱππεῖσ, προσέβαλε, λέγων ὡσ νῦν μὲν αὐτοὺσ ἐνύπνιον τῶν βαρβάρων ὁρώντων, ἂν δὲ μόνον ταράξαντεσ τὴν Ἀσίαν ἀπίωσιν, ἐπιθησομένων εὐθὺσ ὥσπερ γυναιξίν. οὐ μὴν ἀλλ’ ἀπιέναι γε τοὺσ βουλομένουσ ἐφῆκε, μαρτνράμενοσ ὅτι τὴν οἰκουμένην τοῖσ Μακεδόσι κτώμενοσ ἐγκαταλέλειπται μετὰ τῶν φίλων καὶ τῶν ἐθελόντων στρατεύειν.

ταῦτα σχεδὸν αὐτοῖσ ὀνόμασιν ἐν τῇ πρὸσ Ἀντίπατρον ἐπιστολῇ γέγραπται, καὶ ὅτι ταῦτα εἰπόντοσ αὐτοῦ πάντεσ ἐξέκραγον ὅποι βούλεται τῆσ οἰκουμένησ ἄγειν· δεξαμένων δὲ τούτων τὴν πεῖραν οὐκέτι ἦν χαλεπὸν προσαχθῆναι τὸ πλῆθοσ, ἀλλὰ ῥᾳδίωσ ἐπηκολούθησεν. οὕτω δὴ καὶ τὴν δίαιταν ἔτι μᾶλλον ὡμοίου τε τοῖσ ἐπιχωρίοισ ἑαυτόν, ἐκεῖνά τε προσῆγε τοῖσ Μακεδονικοῖσ ἔθεσιν, ἀνακράσει καὶ κοινωνίᾳ μᾶλλον δι’ εὐνοίασ καταστήσεσθαι τὰ πράγματα νομίζων ἢ βίᾳ, μακρὰν ἀπαίροντοσ αὐτοῦ, διὸ καὶ τρισμυρίουσ παῖδασ ἐπιλεξάμενοσ ἐκέλευσε γράμματά τε μανθάνειν Ἑλληνικὰ καὶ Μακεδονικοῖσ ὅπλοισ ἐντρέφεσθαι, πολλοὺσ ἐπιστάτασ καταστήσασ.

καὶ τὰ περὶ Ῥωξάνην ἔρωτι μὲν ἐπράχθη, καλὴν καὶ ὡραίαν ἔν τινι χορῷ παρὰ πότον ὀφθεῖσαν, ἔδοξε δὲ οὐκ ἀνάρμοστα τοῖσ ὑποκειμένοισ εἶναι πράγμασιν.

ἐθάρρησαν γὰρ οἱ βάρβαροι τῇ κοινωνίᾳ τοῦ γάμου, καὶ τὸν Ἀλέξανδρον ὑπερηγάπησαν, ὅτι σωφρονέστατοσ περὶ ταῦτα γεγονὼσ οὐδὲ ἧσ μόνησ ἡττήθη γυναικὸσ ἄνευ νόμου θιγεῖν ὑπέμεινεν. ἐπεὶ δὲ καὶ τῶν φίλων ἑώρα τῶν μεγίστων Ἡφαιστίωνα μὲν ἐπαινοῦντα καὶ συμμετακοσμούμενον αὐτῷ, Κρατερὸν δὲ τοῖσ πατρίοισ ἐμμένοντα·

διὸ καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ὑπούλωσ ἔχοντεσ συνέκρουον πολλάκισ, ἅπαξ δὲ περὶ τὴν Ἰνδικὴν καὶ εἰσ χεῖρασ ἦλθον σπασάμενοι τὰ ξίφη, καὶ τῶν φίλων ἑκατέρῳ παραβοηθούντων προσελάσασ Ἀλέξανδροσ ἐλοιδόρει τὸν Ἡφαιστίωνα φανερῶσ, ἔμπληκτον καλῶν καὶ μαινόμενον, εἰ μὴ συνίησιν ὡσ, ἐάν τισ αὐτοῦ τὸν Ἀλέξανδρον ἀφέληται, μηδέν ἐστιν ἰδίᾳ δὲ καὶ τοῦ Κρατεροῦ πικρῶσ καθήψατο.

καὶ συναγαγὼν αὐτοὺσ καὶ διαλλάξασ ἐπώμοσε τὸν Ἄμμωνα καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεούσ, ἦ μὴν μάλιστα φιλεῖν ἀνθρώπων ἁπάντων ἐκείνουσ ἂν δὲ πάλιν αἴσθηται διαφερομένουσ, ἀποκτενεῖν ἀμφοτέρουσ, ἢ τὸν ἀρξάμενον.

ὅθεν ὕστερον οὐδὲ παίζοντεσ εἰπεῖν τι οὐδὲ πρᾶξαι πρὸσ ἀλλήλουσ λέγονται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Alexander, chapter 47

(플루타르코스, Alexander, chapter 47)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION