Plutarch, Alexander, chapter 6

(플루타르코스, Alexander, chapter 6)

ἐπεὶ δὲ Φιλονίκου τοῦ Θεσσαλοῦ τὸν Βουκεφάλαν ἀγαγόντοσ ὤνιον τῷ Φιλίππῳ τρισκαίδεκα ταλάντων κατέβησαν εἰσ τὸ πεδίον δοκιμάσοντεσ τὸν ἵππον, ἐδόκει τε χαλεπὸσ εἶναι καὶ κομιδῇ δύσχρηστοσ, οὔτε ἀναβάτην προσιέμενοσ οὔτε φωνὴν ὑπομένων τινὸσ τῶν περὶ τὸν Φίλιππον, ἀλλ’ ἁπάντων κατεξανιστάμενοσ, δυσχεραίνοντοσ δὲ τοῦ Φιλίππου καὶ κελεύοντοσ ἀπάγειν ὡσ παντάπασιν ἄγριον καὶ ἀκόλαστον, παρὼν Ἀλέξανδροσ εἶπεν· τὸ μὲν οὖν πρῶτον ὁ Φίλιπποσ ἐσιώπησε·

"πολλάκισ δὲ αὐτοῦ παραφθεγγομένου καὶ περιπαθοῦντοσ, ἐπιτιμᾷσ σύ, ἔφη, πρεσβυτέροισ ὥσ τι πλέον αὐτὸσ εἰδὼσ ἢ μᾶλλον ἵππῳ χρήσασθαι δυνάμενοσ; "τούτῳ γοῦν, ἔφη, χρησαίμην ἂν ἑτέρου βέλτιον. "ἂν δὲ μὴ χρήσῃ, τίνα δίκην τῆσ προπετείασ ὑφέξεισ; γενομένου δὲ γέλωτοσ, εἶτα ὁρισμοῦ πρὸσ ἀλλήλουσ εἰσ τὸ ἀργύριον, εὐθὺσ προσδραμὼν τῷ ἵππῳ καὶ παραλαβὼν τὴν ἡνίαν ἐπέστρεψε πρὸσ τὸν ἥλιον, ὡσ ἐοίκεν, ἐννοήσασ ὅτι τὴν σκιὰν προπίπτουσαν καὶ σαλευομένην ὁρῶν πρὸ αὐτοῦ διαταράττοιτο.

μικρὰ δὲ οὕτω παρακαλπάσασ καὶ καταψήσασ, ὡσ ἑώρα πληρούμενον θυμοῦ καὶ πνεύματοσ, ἀπορρίψασ ἡσυχῇ τὴν χλαμύδα καὶ μετεωρίσασ αὑτόν ἀσφαλῶσ περιέβη.

καὶ μικρὰ μὲν περιλαβὼν ταῖσ ἡνίαισ τὸν χαλινόν ἄνευ πληγῆσ καὶ σπαραγμοῦ , προσανέστειλεν ὡσ δὲ ἑώρα τὸν ἵππον ἀφεικότα τὴν ἀπειλήν, ὀργῶντα δὲ πρὸσ τὸν δρόμον, ἐφεὶσ ἐδίωκεν ἤδη φωνῇ θρασυτέρᾳ καὶ ποδὸσ κρούσει χρώμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION