Plutarch, Alexander, chapter 16

(플루타르코스, Alexander, chapter 16)

ἐν δὲ τούτῳ τῶν Δαρείου στρατηγῶν μεγάλην δύναμιν ἡθροικότων καὶ παρατεταγμένων ἐπὶ τῇ διαβάσει τοῦ Γρανικοῦ, μάχεσθαι μὲν ἴσωσ ἀναγκαῖον ἦν, ὥσπερ ἐν πύλαισ τῆσ Ἀσίασ, περὶ τῆσ εἰσόδου καὶ ἀρχῆσ· δεῖν φυλάξασθαι Δαισίου γὰρ οὐκ εἱώθεισαν οἱ βασιλεῖ τῶν Μακεδόνων ἐξάγειν τὴν στρατιάν, τοῦτο μὲν ἐπηνωρθώσατο κελεύσασ δεύτερον Ἀρτεμίσιον ἄγειν, τοῦ δὲ Παρμενίωνοσ, ὡσ ὀψὲ τῆσ ὡρ́ασ οὔσησ, οὐκ ἐῶντοσ ἀποκινδυνεύειν, εἰπὼν αἰσχύνεσθαι τόν Ἑλλήσποντον εἰ φοβήσεται τόν Γρανικὸν διαβεβηκὼσ ἐκεῖνον, ἐμβάλλει τῷ ῥεύματι σὺν ἴλαισ ἱππέων τρισκαίδεκα.

καὶ πρόσ ἐναντία βέλη καὶ τόπουσ ἀπορρῶγασ ὅπλοισ καταπεφραγμένουσ καὶ ἵπποισ ἐλαύνων, καὶ διὰ ῥεύματοσ παραφέροντοσ καὶ περικλύζοντοσ, ἔδοξε μανικῶσ καὶ πρόσ ἀπόνοιαν μᾶλλον ἢ γνώμῃ στρατηγεῖν.

οὐ μὴν ἀλλ’ ἐμφὺσ τῇ διαβάσει καὶ κρατήσασ τῶν τόπων χαλεπῶσ καὶ μόλισ, ὑγρῶν καὶ περισφαλῶν γενομένων διὰ τόν πηλόν, εὐθὺσ ἠναγκάζετο φύρδην μάχεσθαι καὶ κατ’ ἄνδρα συμπλέκεσθαι τοῖσ ἐπιφερομένοισ, πρὶν εἰσ τάξιν τινὰ καταστῆναι τοὺσ διαβαίνοντασ, ἐνέκειντο γὰρ κραυγῇ, καὶ τοὺσ ἵππουσ παραβάλλοντεσ τοῖσ ἵπποισ ἐχρῶντο δόρασι, καὶ ξίφεσι τῶν δοράτων συντριβέντων. ὠσαμένων δὲ πολλῶν ἐπ’ αὐτὸν ἦν δὲ τῇ πέλτῃ καὶ τοῦ κράνουσ τῇ χαίτῃ διαπρεπήσ, ἧσ ἑκατέρωθεν εἱστήκει πτερὸν λευκότητι καὶ μεγέθει θαυμαστόν, ἀκοντισθεὶσ μὲν ὑπὸ τὴν ὑποπτυχίδα τοῦ θώρακοσ οὐκ ἐτρώθη, Ῥοισάκου δὲ καὶ Σπιθριδάτου τῶν στρατηγῶν προσφερομένων ἅμα, τόν μὲν ἐκκλίνασ, Ῥοισάκῃ δὲ προεμβαλὼν τεθωρακισμένῳ καὶ τὸ δόρυ κατακλάσασ ἐπὶ τὸ ἐγχειρίδιον ὡρ́μησε.

συμπεπτωκότων δὲ αὐτῶν ὁ Σπιθριδάτησ ὑποστήσασ ἐκ πλαγίων τόν ἵππον καὶ μετὰ σπουδῆσ συνεξαναστάσ κοπίδι βαρβαρικῇ κατήνεγκε·

καὶ τόν μὲν λόφον ἀπέρραξε μετὰ θατέρου πτεροῦ, τὸ δὲ κράνοσ πρὸσ τὴν πληγὴν ἀκριβῶσ καὶ μόλισ ἀντέσχεν, ὥστε τῶν πρώτων ψαῦσαι τριχῶν τὴν πτέρυγα τῆσ κοπίδοσ, ἑτέραν δὲ τόν Σπιθριδάτην πάλιν ἐπαιρόμενον ἔφθασε Κλεῖτοσ ὁ μέλασ τῷ ξυστῷ διελάσασ μέσον, ὁμοῦ δὲ καὶ Ῥοισάκησ ἔπεσεν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ξίφει πληγείσ. ἐν τούτῳ δὲ κινδύνου καὶ ἀγῶνοσ οὔσησ τῆσ ἱππομαχίασ ἥ τε φάλαγξ διέβαινε τῶν Μακεδόνων καὶ συνῆγον αἱ πεζαὶ δυνάμεισ, οὐ μὴν ὑπέστησαν εὐρώστωσ οὐδὲ πολὺν χρόνον, ἀλλ’ ἔφυγον τραπόμενοι, πλὴν τῶν μισθοφόρων Ἑλλήνων, οὗτοι δὲ πρόσ τινι λόφῳ συστάντεσ ᾔτουν τὰ πιστὰ τόν Ἀλέξανδρον.

ὁ δὲ θυμῷ μᾶλλον ἢ λογισμῷ πρῶτοσ ἐμβαλὼν τόν τε ἵππον ἀποβάλλει ξίφει πληγέντα διὰ τῶν πλευρῶν ἦν δὲ ἕτεροσ, οὐχ ὁ Βουκεφάλασ, καὶ τοὺσ πλείστουσ τῶν ἀποθανόντων καὶ τραυματισθέντων ἐκεῖ συνέβη κινδυνεῦσαι καὶ πεσεῖν,’ πρόσ ἀνθρώπουσ ἀπεγνωκότασ καὶ μαχίμουσ συμπλεκομένουσ·

λέγονται δὲ πεζοὶ μὲν δισμύριοι τῶν βαρβάρων, ἱππεῖσ δὲ δισχίλιοι πεντακόσιοι πεσεῖν. τῶν δὲ περὶ τόν Ἀλέξανδρον Ἀριστόβουλόσ φησι τέσσαρασ καὶ τριάκοντα νεκροὺσ γενέσθαι τοὺσ πάντασ, ὧν ἐννέα πεζοὺσ εἶναι, τούτων μὲν οὖν ἐκέλευσεν εἰκόνασ ἀνασταθῆναι χαλκᾶσ, ἃσ Λύσιπποσ εἰργάσατο. ἐκπώματα δὲ καὶ πορφύρασ, καὶ ὅσα τοιαῦτα τῶν Περσικῶν ἔλαβε, πάντα τῇ μητρὶ πλὴν ὀλίγων ἔπεμψεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION