Plutarch, Alexander, chapter 19

(플루타르코스, Alexander, chapter 19)

ἔτι δὲ μᾶλλον ἐθάρρησε καταγνοὺσ δειλίαν Ἀλεξάνδρου πολὺν χρόνον ἐν Κιλικίᾳ διατρίψαντοσ. ἦν δὲ ἡ διατριβὴ διὰ νόσον, ἣν οἱ μὲν ἐκ κόπων, οἱ δὲ λουσαμένῳ ἐν τῷ τοῦ Κύδνου ῥεύματι καταπαγέντι προσπεσεῖν λέγουσι. τῶν μὲν οὖν ἄλλων ἰατρῶν οὐδεὶσ ἐθάρρει βοηθήσειν, ἀλλὰ τὸν κίνδυνον οἰόμενοι πάσησ ἰσχυρότερον εἶναι βοηθείασ ἐφοβοῦντο τὴν ἐκ τοῦ σφαλῆναι διαβολὴν πρὸσ τοὺσ Μακεδόνασ·

Φίλιπποσ δ’ ὁ Ἀκαρνὰν μοχθηρὰ μὲν ἑώρα τὰ περὶ αὐτὸν ὄντα, τῇ δὲ φιλίᾳ πιστεύων, καὶ δεινὸν ἡγούμενοσ εἰ κινδυνεύοντι μὴ συγκινδυνεύσει μέχρι τῆσ ἐσχάτησ πείρασ βοηθῶν καὶ παραβαλλόμενοσ, ἐπεχείρησε φαρμακείᾳ καὶ συνέπεισεν αὐτὸν ὑπομεῖναι καὶ πιεῖν, σπεύδοντα ῥωσθῆναι πρὸσ τὸν πόλεμον. ἐν τούτῳ δὲ Παρμενίων ἔπεμψεν ἐπιστολὴν ἀπὸ στρατοπέδου, διακελευόμενοσ αὐτῷ φυλάξασθαι τὸν Φίλιππον ὡσ ὑπὸ Δαρείου πεπεισμένον ἐπὶ δωρεαῖσ μεγάλαισ καὶ γάμῳ θυγατρὸσ ἀνελεῖν Ἀλέξανδρον.

ὁ δὲ τὴν ἐπιστολὴν ἀναγνοὺσ καὶ μηδενὶ δείξασ τῶν φίλων ὑπὸ τὸ προσκεφάλαιον ὑπέθηκεν. ὥστε θαυμαστὴν καὶ θεατρικὴν τὴν ὄψιν εἶναι, τοῦ μὲν ἀν ἀναγινώσκοντοσ, τοῦ δὲ πίνοντοσ, εἶτα ἅμα πρὸσ ἀλλήλουσ ἀποβλεπόντων οὐχ ὁμοίωσ, ἀλλὰ τοῦ μὲν Ἀλεξάνδρου φαιδρῷ τῷ προσώπῳ καὶ διακεχυμένῳ τὴν πρὸσ τὸν Φίλιππον εὐμένειαν καὶ πίστιν ἀποφαίνοντοσ, ἐκείνου δὲ πρὸσ τὴν διαβολὴν ἐξισταμένου καὶ ποτὲ μὲν θεοκλυτοῦντοσ καὶ πρὸσ τὸν οὐρανὸν ἀνατείνοντοσ τὰσ χεῖρασ, ποτὲ δὲ τῇ κλίνῃ περιπίπτοντοσ καὶ παρακαλοῦντοσ τὸν Ἀλέξανδρον εὐθυμεῖν καὶ προσέχειν αὐτῷ.

τὸ γὰρ φάρμακον ἐν ἀρχῇ κρατῆσαν τοῦ σώματοσ οἱο͂ν ἀπέωσε καὶ κατέδυσεν εἰσ βάθοσ τὴν δύναμιν, ὥστε καὶ φωνὴν ἐπιλιπεῖν καὶ τὰ περὶ τὴν αἴσθησιν ἀσαφῆ καὶ μικρὰ κομιδῇ γενέσθαι, λιποθυμίασ ἐπιπεσούσησ·

οὐ μὴν ἀλλὰ ταχέωσ ἀναληφθεὶσ ὑπὸ τοῦ Φιλίππου καὶ ῥαΐσασ αὑτὸν ἐπέδειξε τοῖσ Μακεδόσιν οὐ γὰρ ἐπαύοντο πρὶν ἰδεῖν τὸν Ἀλέξανδρον ἀθυμοῦντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION