헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́5́34́

(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 57)

ἅμα δὲ τούτοισ πραττομένοισ ἐν τῇ Κερκύρᾳ μεγάλη συνέστη στάσισ καὶ φιλοτιμία διὰ τοιαύτασ αἰτίασ. ἐν τῷ περὶ Ἐπίδαμνον πολέμῳ πολλοὶ Κερκυραίων αἰχμάλωτοι γενόμενοι καὶ καταβληθέντεσ εἰσ τὴν δημοσίαν φυλακὴν ἐπηγγείλαντο τοῖσ Κορινθίοισ παραδώσειν τὴν Κέρκυραν, ἐὰν αὐτοὺσ ἀπολύσωσιν. ἀσμένωσ δὲ τῶν Κορινθίων προσδεξαμένων τοὺσ λόγουσ, οἱ Κερκυραῖοι προσποιηθέντεσ λύτρα διδόναι διηγγυήθησαν ὑπὸ τῶν προξένων ἱκανῶν τινων ταλάντων ἀφεθέντεσ.

καὶ τηροῦντεσ τὴν τῶν ὡμολογημένων πίστιν, ὡσ κατήντησαν εἰσ τὴν πατρίδα, τοὺσ δημαγωγεῖν εἰωθότασ καὶ μάλιστα τοῦ πλήθουσ προί̈στασθαι συλλαβόντεσ ἀπέσφαξαν.

καταλύσαντεσ δὲ τὴν δημοκρατίαν, μετ’ ὀλίγον χρόνον Ἀθηναίων βοηθησάντων τῷ δήμῳ, οἱ μὲν Κερκυραῖοι τὴν ἐλευθερίαν ἀνακτησάμενοι κολάζειν ἐπεβάλοντο τοὺσ τὴν ἐπανάστασιν πεποιημένουσ· οὗτοι δὲ φοβηθέντεσ τὴν τιμωρίαν κατέφυγον ἐπὶ τοὺσ τῶν θεῶν βωμοὺσ καὶ ἱκέται τοῦ δήμου καὶ τῶν θεῶν ἐγένοντο. οἱ δὲ Κερκυραῖοι διὰ τὴν πρὸσ θεοὺσ εὐσέβειαν τῆσ μὲν τιμωρίασ αὐτοὺσ ἀπέλυσαν, ἐκ τῆσ πόλεωσ δὲ ἐξέπεμψαν.

οὗτοι δὲ πάλιν νεωτερίζειν ἐπιβαλόμενοι καὶ τειχίσαντεσ ἐν τῇ νήσῳ χωρίον ὀχυρὸν ἐκακοποίουν τοὺσ Κερκυραίουσ. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησιν Εὐθύνου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχουσ τρεῖσ, Μάρκον Φάβιον, Μάρκον Φαλίνιον, Λεύκιον Σερουίλιον.

ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι χρόνον τινὰ τῆσ νόσου τῆσ λοιμικῆσ ἀνειμένοι πάλιν εἰσ τὰσ αὐτὰσ συμφορὰσ ἐνέπεσον· οὕτω γὰρ ὑπὸ τῆσ νόσου διετέθησαν, ὥστε τῶν στρατιωτῶν ἀποβαλεῖν πεζοὺσ μὲν ὑπὲρ τοὺσ τετρακισχιλίουσ, ἱππεῖσ δὲ τετρακοσίουσ, τῶν δ’ ἄλλων ἐλευθέρων τε καὶ δούλων ὑπὲρ τοὺσ μυρίουσ.

ἐπιζητούσησ δὲ τῆσ ἱστορίασ τὴν τῆσ περὶ τὴν νόσον δεινότητοσ αἰτίαν, ἀναγκαῖόν ἐστιν ἐκθέσθαι ταῦτα. προγεγενημένων ἐν τῷ χειμῶνι μεγάλων ὄμβρων συνέβη τὴν γῆν ἔνυδρον γενέσθαι, πολλοὺσ δὲ καὶ τῶν κοίλων τόπων δεξαμένουσ πλῆθοσ ὕδατοσ λιμνάσαι καὶ σχεῖν στατὸν ὕδωρ παραπλησίωσ τοῖσ ἑλώδεσι τῶν τόπων, θερμαινομένων δ’ ἐν τῷ θέρει τούτων καὶ σηπομένων συνίστασθαι παχείασ καὶ δυσώδεισ ἀτμίδασ, ταύτασ δ’ ἀναθυμιωμένασ διαφθείρειν τὸν πλησίον ἀέρα·

ὅπερ δὴ καὶ ἐπὶ τῶν ἑλῶν τῶν νοσώδη διάθεσιν ἐχόντων ὁρᾶται γινόμενον. συνεβάλετο δὲ πρὸσ τὴν νόσον καὶ ἡ τῆσ προσφερομένησ τροφῆσ κακία·

ἐγένοντο γὰρ οἱ καρποὶ κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν ἔνυγροι παντελῶσ καὶ διεφθαρμένην ἔχοντεσ τὴν φύσιν. τρίτην δὲ αἰτίαν συνέβη γενέσθαι τῆσ νόσου τὸ μὴ πνεῦσαι τοὺσ ἐτησίασ, δι’ ὧν ἀεὶ κατὰ τὸ θέροσ ψύχεται τὸ πολὺ τοῦ καύματοσ· τῆσ δὲ θερμασίασ ἐπίτασιν λαβούσησ καὶ τοῦ ἀέροσ ἐμπύρου γενομένου, τὰ σώματα τῶν ἀνθρώπων μηδεμιᾶσ ψύξεωσ γενομένησ λυμαίνεσθαι συνέβαινε. διὸ καὶ τὰ νοσήματα τότε πάντα καυματώδη συνέβαινεν εἶναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ θερμασίασ.

διὰ δὲ ταύτην τὴν αἰτίαν οἱ πλεῖστοι τῶν νοσούντων ἔρριπτον ἑαυτοὺσ εἰσ τὰ φρέατα καὶ τὰσ κρήνασ, ἐπιθυμοῦντεσ αὐτῶν καταψύξαι τὰ σώματα. οἱ δ’ Ἀθηναῖοι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ νόσου τὰσ αἰτίασ τῆσ συμφορᾶσ ἐπὶ τὸ θεῖον ἀνέπεμπον.

διὸ καὶ κατά τινα χρησμὸν ἐκάθηραν τὴν νῆσον Δῆλον, Ἀπόλλωνοσ μὲν οὖσαν ἱεράν, δοκοῦσαν δὲ μεμιάνθαι διὰ τὸ τοὺσ τετελευτηκότασ ἐν αὐτῇ τεθάφθαι. ἀνασκάψαντεσ οὖν ἁπάσασ τὰσ ἐν τῇ Δήλῳ θήκασ μετήνεγκαν εἰσ τὴν Ῥήνειαν καλουμένην νῆσον, πλησίον ὑπάρχουσαν τῆσ Δήλου.

ἔταξαν δὲ καὶ νόμον μήτε τίκτειν ἐν τῇ Δήλῳ μήτε θάπτειν. ἐποίησαν δὲ καὶ πανήγυριν τὴν τῶν Δηλίων, γεγενημένην μὲν πρότερον, διαλιποῦσαν δὲ πολὺν χρόνον. τῶν δ’ Ἀθηναίων περὶ ταῦτ’ ἀσχολουμένων Λακεδαιμόνιοι τοὺσ Πελοποννησίουσ παραλαβόντεσ κατεστρατοπέδευσαν περὶ τὸν ἰσθμόν, διανοούμενοι πάλιν εἰσ τὴν Ἀττικὴν εἰσβαλεῖν·

σεισμῶν δὲ μεγάλων γινομένων δεισιδαιμονήσαντεσ ἀνέκαμψαν εἰσ τὰσ πατρίδασ. τηλικούτουσ δὲ τοὺσ σεισμοὺσ συνέβη γενέσθαι κατὰ πολλὰ μέρη τῆσ Ἑλλάδοσ, ὥστε καὶ πόλεισ τινὰσ ἐπιθαλαττίουσ ἐπικλύσασαν τὴν θάλατταν διαφθεῖραι, καὶ κατὰ τὴν Λοκρίδα χερρονήσου καθεστώσησ ῥῆξαι μὲν τὸν ἰσθμόν, ποιῆσαι δὲ νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Ἀταλάντην.

ἅμα δὲ τούτοισ πραττομένοισ Λακεδαιμόνιοι τὴν Τραχῖνα καλουμένην ᾤκισαν καὶ μετωνόμασαν Ἡράκλειαν διὰ τοιαύτασ τινὰσ αἰτίασ.

Τραχίνιοι πρὸσ Οἰταίουσ ὁμόρουσ ὄντασ ἔτη πολλὰ διεπολέμουν καὶ τοὺσ πλείουσ τῶν πολιτῶν ἀπέβαλον.

ἐρήμου δ’ οὔσησ τῆσ πόλεωσ ἠξίωσαν Λακεδαιμονίουσ ὄντασ ἀποίκουσ ἐπιμεληθῆναι τῆσ πόλεωσ. οἱ δὲ καὶ διὰ τὴν συγγένειαν καὶ διὰ τὸ τὸν Ἡρακλέα, πρόγονον ἑαυτῶν ὄντα, ἐγκατῳκηκέναι κατὰ τοὺσ ἀρχαίουσ χρόνουσ ἐν τῇ Τραχῖνι, ἔγνωσαν μεγάλην αὐτὴν ποιῆσαι πόλιν. διὸ καὶ Λακεδαιμονίων μὲν καὶ τῶν Πελοποννησίων τετρακισχιλίουσ οἰκήτορασ ἐκπεμψάντων, καὶ παρὰ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τοὺσ βουλομένουσ μετέχειν τῆσ ἀποικίασ προσεδέξαντο·

οὗτοι δ’ ἦσαν οὐκ ἐλάττουσ τῶν ἑξακισχιλίων. διὸ καὶ τὴν Τραχῖνα μυρίανδρον ποιήσαντεσ, καὶ τὴν χώραν κατακληρουχήσαντεσ, ὠνόμασαν τὴν πόλιν Ἡράκλειαν. ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Στρατοκλέουσ ἐν Ῥώμῃ ἀντὶ τῶν ὑπάντων χιλίαρχοι τρεῖσ κατεστάθησαν, Λεύκιοσ Φούριοσ, Σπόριοσ Πινάριοσ καὶ Γάιοσ Μέτελλοσ.

ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι μὲν Δημοσθένη προχειρισάμενοι στρατηγὸν μετὰ νεῶν τριάκοντα καὶ στρατιωτῶν ἱκανῶν ἐξαπέστειλαν. οὗτοσ δὲ προσλαβόμενοσ παρὰ τῶν Κερκυραίων τριήρεισ πεντεκαίδεκα καὶ παρὰ τῶν Κεφαλλήνων καὶ Ἀκαρνάνων καὶ Μεσσηνίων τῶν ἐν Ναυπάκτῳ στρατιώτασ ἔπλευσεν ἐπὶ τὴν Λευκάδα. δῃώσασ δὲ τὴν χώραν τῶν Λευκαδίων ἀπέπλευσεν ἐπὶ τὴν Αἰτωλίαν καὶ πολλὰσ αὐτῶν κώμασ ἐπόρθησε. τῶν δὲ Αἰτωλῶν συστραφέντων ἐπ’ αὐτὸν ἐγένετο μάχη, καθ’ ἣν Ἀθηναῖοι λειφθέντεσ εἰσ Ναύπακτον ἀπεχώρησαν. οἱ δὲ Αἰτωλοὶ διὰ τὴν νίκην ἐπαρθέντεσ, καὶ προσλαβόμενοι Λακεδαιμονίων τρισχιλίουσ στρατιώτασ, στρατεύσαντεσ ἐπὶ Ναύπακτον, κατοικούντων ἐν αὐτῇ τότε Μεσσηνίων, ἀπεκρούσθησαν.

μετὰ δὲ ταῦτα στρατεύσαντεσ ἐπὶ τὴν ὀνομαζομένην Μολυκρίαν εἷλον τὴν πόλιν.

ὁ δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸσ Δημοσθένησ εὐλαβούμενοσ μὴ καὶ τὴν Ναύπακτον ἐκπολιορκήσωσι, χιλίουσ ὁπλίτασ ἐξ Ἀκαρνανίασ μεταπεμψάμενοσ ἀπέστειλεν εἰσ τὴν Ναύπακτον. Δημοσθένησ δὲ περὶ τὴν Ἀκαρνανίαν διατρίβων περιέτυχεν Ἀμπρακιώταισ χιλίοισ στρατοπεδεύουσι, πρὸσ οὓσ συνάψασ μάχην σχεδὸν πάντασ ἀνεῖλε.

τῶν δ’ ἐκ τῆσ Ἀμπρακίασ ἐπεξελθόντων πανδημεί, πάλιν ὁ Δημοσθένησ τοὺσ πλείουσ αὐτῶν ἀπέκτεινεν, ὥστε τὴν πόλιν σχεδὸν ἔρημον γενέσθαι. ὁ μὲν οὖν Δημοσθένησ ᾤετο δεῖν ἐκπολιορκῆσαι τὴν Ἀμπρακίαν, ἐλπίζων διὰ τὴν ἐρημίαν τῶν ἀμυνομένων ῥᾳδίωσ αὐτὴν αἱρήσειν.

οἱ δ’ Ἀκαρνᾶνεσ φοβούμενοι μὴ τῆσ πόλεωσ Ἀθηναῖοι κυριεύσαντεσ βαρύτεροι πάροικοι γένωνται τῶν Ἀμπρακιωτῶν, οὐκ ἔφασαν ἀκολουθεῖν. στασιαζόντων δ’ αὐτῶν, οἱ μὲν Ἀκαρνᾶνεσ διαλυσάμενοι τοῖσ Ἀμπρακιώταισ συνέθεντο τὴν εἰρήνην εἰσ ἔτη ἑκατόν, Δημοσθένησ δ’ ἐγκαταλειφθεὶσ ὑπὸ τῶν Ἀκαρνάνων ἀπέπλευσε σὺν ταῖσ εἴκοσι ναυσὶν εἰσ Ἀθήνασ.

Ἀμπρακιῶται δὲ μεγάλῃ συμφορᾷ περιπεπτωκότεσ παρὰ τῶν Λακεδαιμονίων φρουρὰν μετεπέμψαντο, φοβούμενοι τοὺσ Ἀθηναίουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Library, book xii, chapter 57

(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 57)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION