Plutarch, Cicero, chapter 39

(플루타르코스, Cicero, chapter 39)

Πομπηίου τοῦ νέου καὶ τῶν φίλων προδότην ἀποκαλούντων καὶ τὰ ξίφη σπασαμένων, εἰ μὴ Κάτων ἐνστὰσ μόλισ ἀφείλετο καὶ διῆκεν αὐτὸν ἐκ τοῦ στρατοπέδου, κατασχὼν δ’ εἷσ Βρεντέσιον ἐνταῦθα διέτριβε, Καίσαρα περιμένων βραδύνοντα διὰ τὰσ ἐν Ἀσίᾳ καὶ περὶ Αἴγυπτον ἀσχολίασ, ἐπεὶ δ’ εἷσ Τάραντα καθωρμισμένοσ ἀπηγγέλλετο καὶ πεζῇ παριϊὼν ἐκεῖθεν εἷσ Βρεντέσιον, ὡρ́μησε πρὸσ αὐτόν, οὐ πάνυ μὲν ὢν δύσελπισ, αἰδούμενοσ δὲ πολλῶν παρόντων ἀνδρὸσ ἐχθροῦ καὶ κρατοῦντοσ λαμβάνειν πεῖραν. οὐ μὴν ἐδέησεν αὐτῷ πρᾶξαί τι παρ’ ἀξίαν ἢ εἰπεῖν.

ὁ γὰρ Καῖσαρ, ὡσ εἶδεν αὐτὸν πολὺ πρὸ τῶν ἄλλων ἀπαντῶντα, κατέβη καὶ ἠσπάσατο καὶ διαλεγόμενοσ μόνῳ συχνῶν σταδίων ὁδὸν προῆλθεν.

ἐκ δὲ τούτου διετέλει τιμῶν καὶ φιλοφρονούμενοσ, ὥστε καὶ γράψαντι λόγον ἐγκώμιον Κάτωνοσ ἀντιγράφων τόν τε λόγον αὐτοῦ καὶ τόν βίον ὡσ μάλιστα τῷ Περικλέουσ ἐοικότα καὶ Θηραμένουσ ἐπαινεῖν. ὁ μὲν οὖν Κικέρωνοσ λόγοσ Κάτων, ὁ δὲ Καίσαροσ Ἀντικάτων ἐπιγέγραπται.

λέγεται δὲ καὶ Κοΐντου Λιγαρίου δίκην φεύγοντοσ ὅτι τῶν Καίσαροσ πολεμίων εἷσ ἐγεγόνει, καὶ Κικέρωνοσ αὐτῷ βοηθοῦντοσ, εἰπεῖν τόν Καίσαρα πρὸσ τοὺσ φίλουσ· "τί κωλύει διὰ χρόνου Κικέρωνοσ ἀκοῦσαι λέγοντοσ, ἐπεὶ πάλαι κέκριται πονηρὸσ ὁ ἀνὴρ καὶ πολέμιοσ; ἐπεὶ δ’ ἀρξάμενοσ λέγειν ὁ Κικέρων ὑπερφυῶσ ἐκίνει καὶ προὔβαινεν αὐτῷ πάθει τε ποικίλοσ καὶ χάριτι θαυμαστὸσ ὁ λόγοσ, πολλὰσ μὲν ἱέναι χρόασ ἐπὶ τοῦ προσώπου τόν Καίσαρα, πάσασ δὲ τῆσ ψυχῆσ τρεπόμενον τροπὰσ κατάδηλον εἶναι, τέλοσ δὲ τῶν κατὰ Φάρσαλον ἁψαμένου τοῦ ῥήτοροσ ἀγώνων ἐκπαθῆ γενόμενον τιναχθῆναι τῷ σώματι καὶ τῆσ χειρὸσ ἐκβαλεῖν ἔνια τῶν γραμματείων, τόν γοῦν ἄνθρωπον ἀπέλυσε τῆσ αἰτίασ βεβιασμένοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION