Plutarch, Cicero, chapter 49

(플루타르코스, Cicero, chapter 49)

τῶν δ’ ἀκρωτηρίων εἰσ Ῥώμην κομισθέντων ἔτυχε μὲν ἀρχαιρεσίασ τελῶν ὁ Ἀντώνιοσ, ἀκούσασ δὲ καὶ ἰδὼν ἀνεβόησεν ὡσ νῦν αἱ προγραφαὶ τέλοσ ἔχοιεν. τὴν δὲ κεφαλὴν καὶ τάσ χεῖρασ ἐκέλευσεν ὑπὲρ τῶν ἐμβόλων ἐπὶ τοῦ βήματοσ θεῖναι, θέαμα Ῥωμαίοισ φρικτόν, οὐ τὸ Κικέρωνοσ ὁρᾶν πρόσωπον οἰομένοισ, ἀλλὰ τῆσ Ἀντωνίου ψυχῆσ εἰκόνα, πλὴν ἕν γέ τι φρονήσασ μέτριον ἐν τούτοισ Πομπωνίᾳ τῇ Κοΐντου γυναικὶ τὸν Φιλόλογον παρέδωκεν. ἡ δὲ κυρία γενομένη τοῦ σώματοσ ἄλλαισ τε δειναῖσ ἐχρήσατο τιμωρίαισ, καὶ τάσ σάρκασ ἀποτέμνοντα τάσ αὐτοῦ κατὰ μικρὸν ὀπτᾶν, εἶτ’ ἐσθίειν ἠνάγκασεν.

οὕτω γὰρ ἔνιοι τῶν συγγραφέων ἱστορήκασιν ὁ δ’ αὐτοῦ τοῦ Κικέρωνοσ ἀπελεύθεροσ Τίρων τὸ παράπαν οὐδὲ μέμνηται τῆσ τοῦ Φιλολόγου προδοσίασ. πυνθάνομαι δὲ Καίσαρα χρόνοισ πολλοῖσ ὕστερον εἰσελθεῖν πρὸσ ἕνα τῶν θυγατριδῶν·

"λόγιοσ ἁνὴρ, ὦ παῖ, λόγιοσ καὶ φιλόπατρισ. ἐπεὶ μέντοι τάχιστα κατεπολέμησεν Ἀντώνιον ὑπατεύων αὐτὸσ εἵλετο συνάρχοντα τοῦ Κικέρωνοσ τὸν υἱόν, ἐφ’ οὗ τάσ τ’ εἰκόνασ ἡ βουλὴ καθεῖλεν Ἀντωνίου καὶ τάσ ἄλλασ ἠκύρωσε τιμάσ καὶ προσεψηφίσατο μηδενὶ τῶν Ἀντωνίων ὄνομα Μᾶρκον εἶναι, οὕτω τὸ δαιμόνιον εἰσ τὸν Κικέρωνοσ οἶκον ἐπανήνεγκε τὸ τέλοσ τῆσ Ἀντωνίου κολάσεωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION