Plutarch, Cicero, chapter 2

(플루타르코스, Cicero, chapter 2)

τεχθῆναι δὲ Κικέρωνα λέγουσιν ἀνωδύνωσ καί ἀπόνωσ λοχευθείσησ αὐτοῦ τῆσ μητρὸσ ἡμέρᾳ τρίτῃ τῶν νέων Καλανδῶν, ἐν ᾗ νῦν οἱ ἄρχοντεσ εὔχονται καί θύουσιν ὑπὲρ τοῦ ἡγεμόνοσ. τῇ δὲ τίτθῃ φάσμα δοκεῖ γενέσθαι καί προειπεῖν ὡσ ὄφελοσ μέγα πᾶσι Ῥωμαίοισ ἐκτρεφούσῃ. ταῦτα δὲ ἄλλωσ ὀνείρατα καί φλύαρον εἶναι δοκοῦντα ταχέωσ αὐτὸσ ἀπέδειξε μαντείαν ἀληθινὴν ἐν ἡλικίᾳ τοῦ μανθάνειν γενόμενοσ, δι’ εὐφυϊάν ἐκλάμψασ καί λαβὼν ὄνομα καί δόξαν ἐν τοῖσ παισίν, ὥστε τοὺσ πατέρασ αὑτῶν ἐπιφοιτᾶν τοῖσ διδασκαλείοισ ὄψει τε βουλομένουσ ἰδεῖν τὸν Κικέρωνα καὶ τὴν ὑμνουμένην αὐτοῦ περὶ τὰσ μαθήσεισ ὀξύτητα καί σύνεσιν ἱστορῆσαι, τοὺσ δ’ ἀγροικοτέρουσ ὀργίζεσθαι τοῖσ υἱέσιν ὁρῶντασ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ τὸν Κικέρωνα μέσον αὑτῶν ἐπὶ τιμῇ λαμβάνοντασ.

γενόμενοσ δ’, ὥσπερ ὁ Πλάτων ἀξιοῖ τὴν φιλομαθῆ καί φιλόσοφον φύσιν, οἱο͂σ ἀσπάζεσθαι πᾶν μάθημα καί μηδὲν λόγου μηδὲ παιδείασ ἀτιμάζειν εἶδοσ, ἐρρύη πωσ προθυμότερον ἐπὶ ποιητικήν.

καί τι καί ποιημάτιον ἔτι παιδὸσ αὐτοῦ διασῴζεται, Πόντιοσ Γλαῦκοσ, ἐν τετραμέτρῳ πεποιημένον. προϊὼν δὲ τῷ χρόνῳ καί ποικιλώτερον ἁπτόμενοσ τῆσ περὶ ταῦτα μούσησ, ἔδοξεν οὐ μόνον ῥήτωρ, ἀλλὰ καί ποιητὴσ ἄριστοσ εἶναι Ῥωμαίων. ἡ μὲν οὖν ἐπὶ τῇ ῥητορικῇ δόξα μέχρι νῦν διαμένει, καίπερ οὐ μικρᾶσ γεγενημένησ περὶ τοὺσ λόγουσ καινοτομίασ, τὴν δὲ ποιητικὴν αὐτοῦ, πολλῶν εὐφυῶν ἐπιγενομένων, παντάπασιν ἀκλεῆ καί ἄτιμον ἔρρειν συμβέβηκεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION