Plutarch, Cicero, chapter 40

(플루타르코스, Cicero, chapter 40)

αὐτῷ δ’ ἔργον μὲν ἦν τὸ τοὺσ φιλοσόφουσ συντελεῖν διαλόγουσ καὶ μεταφράζειν, καὶ τῶν διαλεκτικῶν ἢ φυσικῶν ὀνομάτων ἕκαστον εἰσ Ῥωμαϊκὴν μεταβάλλειν διάλεκτον ἐκεῖνοσ γάρ ἐστιν, ὥσ φασιν, ὁ καὶ τὴν φαντασίαν καὶ τὴν συγκατάθεσιν καὶ τὴν ἐποχὴν καὶ τὴν κατάληψιν, ἔτι δὲ τὸ ἄτομον, τὸ ἀμερέσ, τὸ κενὸν, ἄλλα τε πολλὰ τῶν τοιούτων ἐξονομάσασ πρῶτοσ ἢ μάλιστα Ῥωμαίοισ, τὰ μὲν μεταφοραῖσ, τὰ δ’ οἰκειότησιν ἄλλαισ γνώριμα καὶ προσήγορα μηχανησάμενοσ. τῇ δὲ πρὸσ τὴν ποίησιν εὐκολίᾳ παίζων ἐχρῆτο.

λέγεται γάρ, ὁπηνίκα ῥυείη πρὸσ τὸ τοιοῦτον, τῆσ νυκτὸσ ἔπη ποιεῖν πεντακόσια. τὸ μὲν οὖν πλεῖστον τοῦ χρόνου τούτου περὶ Τοῦσκλον ἐν χωρίοισ αὑτοῦ διάγων ἔγραφε πρὸσ τοὺσ φίλουσ Λαέρτου βίον ζῆν, εἴτε παίζων, ὡσ ἔθοσ εἶχεν, εἴθ’ ὑπὸ φιλοτιμίασ σπαργῶν πρὸσ τὴν πολιτείαν καὶ ἀδημονῶν τοῖσ καθεστῶσι. σπανίωσ δ’ εἰσ ἄστυ θεραπείασ ἕνεκα τοῦ Καίσαροσ κατῄει, καὶ πρῶτοσ ἦν τῶν συναγορευόντων ταῖσ τιμαῖσ καὶ λέγειν ἀεί τι καινὸν εἰσ τὸν ἄνδρα καὶ τὰ πραττόμενα φιλοτιμουμένων, οἱο͂́ν ἐστι καὶ τὸ περὶ τῶν Πομπηίου λεχθὲν εἰκόνων, ἃσ ἀνῃρημένασ καὶ καταβεβλημένασ ὁ Καῖσαρ ἐκέλευσεν ἀνασταθῆναι·

καὶ ἀνεστάθησαν. ἔφη γὰρ ὁ Κικέρων ὅτι ταύτῃ τῇ φιλανθρωπίᾳ Καῖσαρ τοὺσ μὲν Πομπηίου ἵστησι, τοὺσ δ’ αὑτοῦ πήγνυσιν ἀνδριάντασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION