Plutarch, Cicero, chapter 20

(플루타르코스, Cicero, chapter 20)

ταῦτα τοῦ Κικέρωνοσ διαποροῦντοσ γίνεταί τι ταῖσ γυναιξὶ σημεῖον θυούσαισ. ὁ γὰρ βωμόσ, ἤδη τοῦ πυρὸσ κατακεκοιμῆσθαι δοκοῦντοσ, ἐκ τῆσ τέφρασ καὶ τῶν κεκαυμένων φλοιῶν φλόγα πολλὴν ἀνῆκε καὶ λαμπράν. ὑφ’ ἧσ αἱ μὲν ἄλλαι διεπτοήθησαν, αἱ δ’ ἱεραὶ παρθένοι τὴν τοῦ Κικέρωνοσ γυναῖκα Τερεντίαν ἐκέλευσαν ᾗ τάχοσ χωρεῖν πρόσ τὸν ἄνδρα καὶ κελεύειν οἷσ ἔγνωκεν ἐγχειρεῖν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ, ὡσ μέγα πρόσ τε σωτηρίαν καὶ δόξαν αὐτῷ τῆσ θεοῦ φῶσ διδούσησ. ἡ δὲ Τερεντία καὶ γὰρ οὐδ’ ἄλλωσ ἦν πρᾳεῖά τισ οὐδ’ ἄτολμοσ τὴν φύσιν, ἀλλὰ φιλότιμοσ γυνὴ καὶ μᾶλλον, ὡσ αὐτόσ φησιν ὁ Κικέρων, τῶν πολιτικῶν μεταλαμβάνουσα παρ’ ἐκείνου φροντίδων ἢ μεταδιδοῦσα τῶν οἰκιακῶν ἐκείνῳ ταῦτα τε πρόσ αὐτὸν ἔφρασε καὶ παρώξυνεν ἐπὶ τοὺσ ἄνδρασ·

ὁμοίωσ δὲ καὶ Κόιντοσ ὁ ἀδελφὸσ καὶ τῶν ἀπὸ φιλοσοφίασ ἑταίρων Πόπλιοσ Νιγίδιοσ, ᾧ τὰ πλεῖστα καὶ μέγιστα παρὰ τὰσ πολιτικὰσ ἐχρῆτο πράξεισ, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ γενομένων ἐν συγκλήτῳ λόγων περὶ τιμωρίασ τῶν ἀνδρῶν, ὁ πρῶτοσ ἐρωτηθεὶσ γνώμην Σιλανὸσ εἶπε τὴν ἐσχάτην δίκην δοῦναι προσήκειν ἀχθέντασ εἰσ τὸ δεσμωτήριον. καὶ προσετίθεντο τούτῳ πάντεσ ἐφεξῆσ μέχρι Γαϊού Καίσαροσ τοῦ μετὰ ταῦτα δικτάτοροσ γενομένου.

τότε δὲ νέοσ ὢν ἔτι καὶ τὰσ πρώτασ ἔχων τῆσ αὐξήσεωσ ἀρχάσ, ἤδη δὲ τῇ πολιτείᾳ καὶ ταῖσ ἐλπίσιν εἰσ ἐκείνην τὴν ὁδὸν ἐμβεβηκὼσ ᾗ τὰ Ῥωμαίων εἰσ μοναρχίαν μετέστησε πράγματα, τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἐλάνθανε, τῷ δὲ Κικέρωνι πολλὰσ μὲν ὑποψίασ, λαβὴν δ’ οὐδεμίαν εἰσ ἔλεγχον παρέδωκεν, ἀλλὰ καὶ λεγόντων ἦν ἐνίων ἀκούειν ὡσ ἐγγὺσ ἐλθὼν ἁλῶναι διεκφύγοι τὸν ἄνδρα, τινὲσ δέ φασι παριδεῖν ἑκόντα καὶ παραλιπεῖν τὴν κατ’ ἐκείνου μήνυσιν φόβῳ τῶν φίλων αὐτοῦ καὶ τῆσ δυνάμεωσ· παντὶ γὰρ εἶναι πρόδηλον ὅτι μᾶλλον ἂν ἐκεῖνοι γένοιντο προσθήκη Καίσαρι σωτηρίασ ἢ Καῖσαρ ἐκείνοισ κολάσεωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION