Plutarch, Cicero, chapter 10

(플루타르코스, Cicero, chapter 10)

ἐπὶ δὲ τὴν ὑπατείαν οὐχ ἧττον ὑπὸ τῶν ἀριστοκρατικῶν ἢ τῶν πολλῶν προήχθη διὰ τὴν πόλιν ἐξ αἰτίασ αὐτῷ τοιαύτησ συναγωνισαμένων. τῆσ ὑπὸ Σύλλα γενομένησ μεταβολῆσ περὶ τὴν πολιτείαν ἐν ἀρχῇ μὲν ἀτόπου φανείσησ, τότε δὲ τοῖσ πολλοῖσ ὑπὸ χρόνου καὶ συνηθείασ ἤδη τινὰ κατάστασιν ἔχειν οὐ φαύλην δοκούσησ, ἦσαν οἱ τὰ παρόντα διασεῖσαι καὶ μεταθεῖναι ζητοῦντεσ ἰδίων ἕνεκα πλεονεξιῶν, οὐ πρὸσ τὸ βέλτιστον, Πομπηϊού μὲν ἔτι τοῖσ βασιλεῦσιν ἐν Πόντῳ καὶ Ἀρμενίᾳ πολεμοῦντοσ, ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ μηδεμιᾶσ ὑφεστώσησ πρὸσ τοὺσ νεωτερίζοντασ ἀξιομάχου δυνάμεωσ, οὗτοι κορυφαῖον εἶχον ἄνδρα τολμητὴν καὶ μεγαλοπράγμονα καὶ ποικίλον τὸ ἦθοσ, Λεύκιον Κατιλίναν, ὃσ αἰτίαν ποτὲ πρὸσ ἄλλοισ ἀδικήμασι μεγάλοισ ἔλαβε παρθένῳ συγγεγονέναι θυγατρί, κτεῖναι δ’ ἀδελφὸν αὑτοῦ· καὶ δίκην ἐπὶ τούτῳ φοβούμενοσ ἔπεισε Σύλλαν ὡσ ἔτι ζῶντα τὸν ἄνθρωπον ἐν τοῖσ ἀποθανουμένοισ προγράψαι.

τοῦτον οὖν προστάτην οἱ πονηροὶ λαβόντεσ ἄλλασ τε πίστεισ ἀλλήλοισ ἔδοσαν καὶ καταθύσαντεσ ἄνθρωπον ἐγεύσαντο τῶν σαρκῶν, διέφθαρτο δ’ ὑπ’ αὐτοῦ πολὺ μέροσ τῆσ ἐν τῇ πόλει νεότητοσ, ἡδονὰσ καὶ πότουσ καὶ γυναικῶν ἔρωτασ ἀεὶ προξενοῦντοσ ἑκάστῳ καὶ τὴν εἰσ ταῦτα δαπάνην ἀφειδῶσ παρασκευάζοντοσ.

ἐπῆρτο δ’ ἥ τε Τυρρηνία πρὸσ ἀπόστασιν ὅλη καὶ τὰ πολλὰ τῆσ ἐντὸσ Ἄλπεων Γαλατίασ. ἐπισφαλέστατα δ’ ἡ Ῥώμη πρὸσ μεταβολὴν εἶχε διὰ τὴν ἐν ταῖσ οὐσίαισ ἀνωμαλίαν, τῶν μὲν ἐν δόξῃ μάλιστα καὶ φρονήματι κατεπτωχευμένων εἰσ θέατρα καὶ δεῖπνα καὶ φιλαρχίασ καὶ οἰκοδομίασ, τῶν δὲ πλούτων εἰσ ἀγεννεῖσ καὶ ταπεινοὺσ συνερρυηκότων ἀνθρώπουσ, ὥστε μικρᾶσ ῥοπῆσ δεῖσθαι τὰ πράγματα καὶ παντὸσ εἶναι τοῦ τολμήσαντοσ ἐκστῆσαι τὴν πολιτείαν αὐτὴν ὑφ’ αὑτῆσ νοσοῦσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION