Plutarch, Alexander, chapter 75

(플루타르코스, Alexander, chapter 75)

ὁ δ’ οὖν Ἀλέξανδροσ ὡσ ἐνέδωκε τότε πρὸσ τὰ θεῖα ταραχώδησ γενόμενοσ καὶ περίφοβοσ τὴν διάνοιαν, οὐδὲν ἦν μικρὸν οὕτωσ τῶν ἀήθων καὶ ἀτόπων ὃ μὴ τέρασ ἐποιεῖτο καὶ σημεῖον ἀλλὰ θυομένων καὶ καθαιρόντων καὶ μαντευόντων μεστὸν ἦν τὸ βασίλειον. οὕτωσ ἄρα δεινὸν μὲν ἡ ἀπιστία πρὸσ τὰ θεῖα καὶ καταφρόνησισ αὐτῶν, δεινὴ δὲ αὖθισ ἡ δεισιδαιμονία, ἡ, δίκην ὕδατοσ ἀεὶ πρὸσ τὸ ταπεινούμενον καταρρέοντοσ, ἀνεπλήρου ἀβελτερίασ κατάφοβον τὸν Ἀλέξανδρον γενόμενον.

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ χρησμῶν γε τῶν περὶ Ἡφαιστίωνοσ ἐκ θεοῦ κομισθέντων ἀποθέμενοσ τὸ πένθοσ αὖθισ ἦν ἐν θυσίαισ καὶ πότοισ. ἑστιάσασ δὲ λαμπρῶσ τοὺσ περὶ Νέαρχον, εἶτα λουσάμενοσ, ὥσπερ εἰώθει μέλλων καθεύδειν, Μηδίου δεηθέντοσ ᾤχετο κωμασόμενοσ πρὸσ αὐτόν κἀκεῖ πιὼν ὅλην τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἤρξατο πυρέττειν, οὔτε σκύφον Ἡρακλέουσ ἐκπιὼν οὔτε ἄφνω διαλγὴσ γενόμενοσ τὸ μετάφρενον ὥσπερ λόγχῃ πεπληγώσ, ἀλλὰ ταῦτά τινεσ ᾤοντο δεῖν γράφειν ὥσπερ δράματοσ μεγάλου τραγικὸν ἐξόδιον καὶ περιπαθὲσ πλάσαντεσ.

Ἀριστόβουλοσ δέ φησιν αὐτόν πυρέττοντα μανικῶσ, διψήσαντα δὲ σφόδρα πιεῖν οἶνον ἐκ τούτου δὲ φρενιτιᾶσαι, καὶ τελευτῆσαι τριακάδι Δαισίου μηνόσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION