Plutarch, Alexander, chapter 52

(플루타르코스, Alexander, chapter 52)

ἐπεὶ δὲ τήν τε νύκτα κακῶσ κλαίων διήνεγκε καὶ τήν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἤδη τῷ βοᾶν καὶ θρηνεῖν ἀπειρηκὼσ ἄναυδοσ ἔκειτο, βαρεῖσ ἀναφέρων στεναγμούσ, δείσαντεσ οἱ φίλοι τήν ἀποσιώπησιν εἰσῆλθον βίᾳ. καὶ τῶν μὲν ἄλλων οὐ προσίετο τοὺσ λόγουσ, Ἀριστάνδρου δὲ τοῦ μάντεωσ ὑπομιμνῄσκοντοσ αὑτὸν τήν τε ὄψιν ἣν εἶδε περὶ τοῦ Κλείτου, καὶ τὸ σημεῖον, ὡσ δὴ πάλαι καθειμαρμένων τούτων, ἔδοξεν ἐνδιδόναι. διὸ Καλλισθένην τε τὸν φιλόσοφον παρεισήγαγον, Ἀριστοτέλουσ οἰκεῖον ὄντα, καὶ τὸν Ἀβδηρίτην Ἀνάξαρχον.

"ὅτι τήν Δίκην ἔχει πάρεδρον ὁ Ζεὺσ καὶ τήν Θέμιν, ἵνα πᾶν τὸ πραχθὲν ὑπὸ τοῦ κρατοῦντοσ θεμιτὸν ᾖ καὶ δίκαιον;

τοιούτοισ τισὶ λόγοισ χρησάμενοσ ὁ Ἀνάξαρχοσ τὸ μὲν πάθοσ ἐκούφισε τοῦ βασιλέωσ, τὸ δὲ ἦθοσ εἰσ πολλὰ χαυνότερον καὶ παρανομώτερον ἐποίησεν, αὑτὸν δὲ δαιμονίωσ ἐνήρμοσε, καὶ τοῦ Καλλισθένουσ τήν ὁμιλίαν, οὐδὲ ἄλλωσ ἐπίχαριν διὰ τὸ αὐστηρὸν οὖσαν, προσδιέβαλε. "ἀλλὰ μὴν ἀνάγκη σοὶ ταῦτα ἐκείνων ὁμολογεῖν ψυχρότερα·

"σὺ γὰρ ἐκεῖ μὲν ἐν τρίβωνι διεχείμαζεσ, ἐνταῦθα δὲ τρεῖσ ἐπιβεβλημένοσ δάπιδασ κατάκεισαι. τὸν μὲν οὖν Ἀνάξαρχον καὶ τοῦτο προσπαρώξυνε·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION