Plutarch, Alexander, chapter 42

(플루타르코스, Alexander, chapter 42)

θαυμάσαι δὲ αὑτὸν ἔστιν ὅτι καὶ μέχρι τοιούτων ἐπιστολῶν τοῖσ φίλοισ ἐσχόλαζεν, οἱᾶ γράφει παῖδα Σελεύκου εἰσ Κιλικίαν ἀποδεδρακότα κελεύων ἀναζητῆσαι, καὶ Πευκέσταν ἐπαινῶν ὅτι Νίκωνα, Κρατεροῦ δοῦλον, συνέλαβε, καὶ Μεγαβύζῳ περὶ τοῦ θεράποντοσ τοῦ ἐν τῷ ἱερῷ καθεζομένου, κελεύων αὐτὸν, ἂν δύνηται, συλλαβεῖν ἔξω τοῦ ἱεροῦ προκαλεσάμενοσ, ἐν δὲ τῷ ἱερῷ μὴ προσάπτεσθαι. λέγεται δὲ καὶ τὰσ δίκασ διακρίνων ἐν ἀρχῇ τὰσ θανατικὰσ τὴν χεῖρα τῶν ὤτων τῷ ἑτέρῳ προστιθέναι τοῦ κατηγόρου λέγοντοσ, ὅπωσ τῷ κινδυνεύοντι καθαρὸν φυλάττηται καὶ ἀδιάβλητον.

ἀλλ’ ὕστερόν γε αὑτὸν ἐξετράχυναν αἱ πολλαὶ διαβολαί, διὰ τῶν ἀληθῶν πάροδον ἐπὶ τὰ ψευδῆ λαβοῦσαι. καὶ μάλιστα κακῶσ ἀκούων ἐξίστατο τοῦ φρονεῖν καὶ χαλεπὸσ ἦν καὶ ἀπαραίτητοσ, ἅτε δὴ τὴν δόξαν ἀντὶ τοῦ ζῆν καὶ τῆσ βασιλείασ ἠγαπηκώσ. τότε δὲ ἐξήλαυνεν ἐπὶ Δαρεῖον ὡσ πάλιν μαχούμενοσ ἀκούσασ δὲ τὴν ὑπὸ Βήσσου γενομένην αὐτοῦ σύλληψιν ἀπέλυσε τοὺσ Θεσσαλοὺσ οἴκαδε, δισχίλια τάλαντα δωρεὰν ἐπιμετρήσασ ταῖσ μισθοφοραῖσ.

πρὸσ δὲ τὴν δίωξιν ἀργαλέαν καὶ μακρὰν γινομένην ἕνδεκα γὰρ ἡμέραισ ἱππάσατο τρισχιλίουσ καὶ τριακοσίουσ σταδίουσ ἀπηγόρευσαν μὲν οἱ πλεῖστοι, καὶ μάλιστα κατὰ τὴν ἀνυδρίον. ἔνθα δὴ Μακεδόνεσ ἀπήντησαν αὐτῷ τινεσ ὕδωρ ἐν ἀσκοῖσ ἐφ’ ἡμιόνων κομίζοντεσ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ·

καὶ θεασάμενοι τὸν Ἀλέξανδρον ἤδη μεσημβρίασ οὔσησ κακῶσ ὑπὸ δίψουσ ἔχοντα ταχὺ πλησάμενοι κράνοσ προσήνεγκαν. "ἰδίοισ· "ἀλλὰ σοῦ ζῶντοσ ἑτέρουσ ποιησόμεθα, κἂν ἐκείνουσ ἀπολέσωμεν. ταῦτα ἀκούσασ ἔλαβεν εἰσ τὰσ χεῖρασ τὸ κράνοσ·

"πίω μόνοσ, ἀθυμήσουσιν οὗτοι" θεασάμενοι δὲ τὴν ἐγκράτειαν αὐτοῦ καὶ μεγαλοψυχίαν οἱ ἱππεῖσ ἄγειν ἀνέκραγον θαρροῦντα καὶ τοὺσ ἵππουσ ἐμάστιζον· οὔτε γὰρ κάμνειν οὔτε διψᾶν οὔθ’ ὅλωσ θνητοὺσ εἶναι νομίζειν αὑτούσ, ἑώσ ἂν ἔχωσι βασιλέα τοιοῦτον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION